1952 – Αναμνηστική φωτογραφία της 8ης Γυμνασίου Άρτης, στην πλατεία Σκουφά. Στη μέση ο Νίκος Χαλκιάς, καθηγητής Φ.Α. και κάτω μπροστά ο πιτσιρίκος είναι ο γιός του Γιώργος.
Τελειόφοιτοι : Κοσμάς Αλίβερτης (Χημικός), Σπύρος Γατζίας & Κων/νος Τσιλιγιάννης (Νομικοί στον Άρειο Πάγο, Ιστορικοί), Ιωάννης Παπανικολάου (Πτέραρχος), Απόστολος Σούρλας (Δάσκαλος), Ευριππίδης Τσιμπλής (Δάσκαλος), Τάκης Λάκκας (Τ.Υ.Δ.Κ.), Κρίτων Λυμούρης (Δ.Υ.) [και οι 5 έπαιζαν στον ΑΕΤΟ], Χρήστος Σακκάς (Δημοτικός Υπάλληλος), Κων/νος Σφήκας (Δ.Υ.), Γεώργιος Νάκας (Δημοτικός Υπάλληλος), Παναγιώτης Βάγιας (Γεωπόνος). Στην πρώτη σειρά, κάτω δεξιά ο Δημήτρης Β. Τσολιάς (Σινέ ΟΡΦΕΥΣ).
Η εικόνα αποπνέει πραγματικά μια ολόκληρη εποχή. Οι τελειόφοιτοι της 8ης Γυμνασίου Αρρένων Άρτης παρουσιάζονται με μια επισημότητα που σήμερα δύσκολα συναντά κανείς σε μαθητικές φωτογραφίες. Τα κουστούμια, οι γραβάτες, τα καλοσιδερωμένα σακάκια και —κυρίως— τα χαρακτηριστικά πηλήκια προσδίδουν μια αίσθηση πειθαρχίας, κύρους και συλλογικής ταυτότητας, στοιχεία θεμελιωμένα στην εκπαιδευτική κουλτούρα της εποχής.
Το ντύσιμο δεν αποτελεί απλώς αισθητική επιλογή: αντανακλά κοινωνικούς κανόνες, αντιλήψεις περί “σπουδαιότητας” της εκπαίδευσης και μια γενικότερη τάση τυπικότητας στη δημόσια εμφάνιση. Σε αντιδιαστολή με το σήμερα, όπου η άνεση και η ατομική έκφραση υπερισχύουν του τυπικού ενδύματος, η φωτογραφία αναδεικνύει έναν κόσμο όπου η εμφάνιση λειτουργούσε ως μέρος της μαθητικής ιδιότητας. Ένα ακόμη από τα στιγμιότυπα που αποτελούν πολύτιμα τεκμήρια κοινωνικής ιστορίας: δείχνει όχι μόνο τους ανθρώπους, αλλά και την εποχή, τη νοοτροπία και τις συλλογικές προσδοκίες που τους περιέβαλλαν.
[Φωτο & Παρουσίαση Κ. Μπανιάς]
