Τα Τζουμέρκα χιονισμένα!

Δημοσιεύθηκε την 6 Νοεμβρίου 2024 από Anastasia Karra

Τα Τζουμέρκα χιονισμένα, σε φωτογραφία του Σπύρου Μελετζή, το 1938. (Η φωτογραφία είναι από το αρχείο της κ. Ηλέκτρας Νάση)

Δημοσιεύθηκε στη Τα Τζουμέρκα και τα χωριά τους | Σχολιάστε

Στην Παναγιά των Μελισσουργών

Δημοσιεύθηκε την 6 Νοεμβρίου 2024 από Anastasia Karra

Στην Παναγιά των Μελισσουργών το καλοκαίρι του 1960, με φόντο τα πέτρινα σπίτια του χωριού. Σε πρώτο πλάνο ο Ιωάννης Β. Μπαλάσκας. (Φωτο από οικογενειακό αρχείο Χ.Μ.)

Δημοσιεύθηκε στη Τα Τζουμέρκα και τα χωριά τους | Σχολιάστε

Περί διορισμού Δημ. Εισπράκτορα στο Δήμο Πραμάντων

Δημοσιεύθηκε την 6 Νοεμβρίου 2024 από Anastasia Karra

Σχετικά με την τοπική αυτοδιοίκηση τα πρώτα χρόνια του ανεξάρτητου πλέον Ελληνικού κράτους, “…….η διαχείριση του δημοτικού χρήματος από τους Δημάρχους ήταν αντιπροσωπευτική της λειτουργίας των Δήμων. Από την ψήφιση του «Νόμου περί συστάσεως των Δήμων» μέχρι το 1856 ο Δήμαρχος δεν είχε καμία ευθύνη για τυχόν παράνομες πληρωμές που έκανε, γεγονός που επικυρώθηκε και με την υπ’ αριθμόν 71/ 16-081849 εγκύκλιο του Υπουργείου Εσωτερικών που στηριζόταν και σε σύμφωνη γνώμη του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Υπεύθυνος ήταν ο δημοτικός εισπράκτορας.

Όμως, με μεταγενέστερη απόφασή του, το Ελεγκτικό Συνέδριο το 1856, όρισε υπεύθυνους για την διαχείριση του δημοτικού χρήματος τον Δήμαρχο μαζί με τον Δημοτικό εισπράκτορα. Η ως άνω Απόφαση επικυρώθηκε από το Υπουργείο Εσωτερικών, το οποίο εξέδωσε και την υπ’ αριθμόν 46/31-05-1856 Εγκύκλιό του, όπου μεταξύ άλλων ανέφερε ότι σε περίπτωση που ο Δήμαρχος εξέδιδε παράνομο ένταλμα και ο Δημοτικός εισπράκτορας το εξοφλούσε, τότε ευθύνονταν και οι δυο.” (Πηγή : Η ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΝ 19ο ΑΙΩΝΑ, Π. Καλκαβούρας, Καλαμάτα, 2021)

Στη φωτογραφία η πράξη περί διορισμού Δημοτικού Εισπράκτορα στο Δήμο Πραμάντων το 1883, με το οποίο προτείνεται για τη θέση αυτή, ως πλέον κατάλληλος, ο Ιωάννης Νούτσος, με δεύτερο τον Αθανάσιο Στάμο και τρίτο τον Χρήστο Παπακώστα. (Πηγή : ΓΑΚ, Κ.Υ.)

Δημοσιεύθηκε στη Η Απελευθέρωση το 1881 | Σχολιάστε

Λέσχη “Ο ΣΚΟΥΦΑΣ”

Δημοσιεύθηκε την 4 Νοεμβρίου 2024 από Anastasia Karra

Ίσως αποτελεί την πρώτη απόπειρα ίδρυσης του μετέπειτα Μ/Φ Συλλόγου Άρτης “ΣΚΟΥΦΑΣ”. Στην εφημερίδα “ΑΡΑΧΘΟΣ”, το 1884, διαβάζουμε : “Υπό την επωνυμίαν “ο Σκουφάς” συνέστη ενταύθα πρότινων ημερών Λέσχη σκοπούσα κυρίως την διανοητικήν και ηθικήν των μελών αυτής προαγωγήν. Η Λέσχη διοικείται υπό πενταμελούς εφορίας, ης πρόεδρος μεν κατά το ενεστώς έτος εξελέχθη ο κ. Θ. Μπάρμπανης, αντισυνταγματάρχης του πεζικού, γραμματεύς δε ο κ. Σ. Καλλέλης, γυμνασιάρχης, και ταμίας ο κ. Δ. Μίλων, δικηγόρος.” (Πηγή : Εφημερίδα ΑΡΑΧΘΟΣ, αρ.φ. 19, 3 Μαρτίου 1884)

Δημοσιεύθηκε στη Ξεφυλλίζοντας παλιές εφημερίδες....... | Σχολιάστε

Το Αυστριακό υποπροξενείο στην Άρτα

Δημοσιεύθηκε την 4 Νοεμβρίου 2024 από Anastasia Karra

Η αυστριακή προξενική υπηρεσία ξεκίνησε με βάση  το άρθρο 5 της Συνθήκης για το εμπόριο και τη ναυσιπλοΐα, που υπογράφηκε στις 17 Ιουλίου 1718 στο Passarowitz (Pozarevac, Σερβία) μεταξύ των πληρεξουσίων του αυτοκράτορα Καρόλου VI και του σουλτάνου Σελίμ Γ’, η οποία επέτρεπε στους ηγεμόνες των Αψβούργων να ιδρύσουν προξενεία σε εκείνα τα λιμάνια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας όπου υπήρχαν ήδη πρόξενοι άλλων δυνάμεων. Τα πρώτα 50 χρόνια της αυστριακής προξενικής υπηρεσίας, η οποία είχε πάντα έλλειψη κεφαλαίων και βασιζόταν σε μεγάλο βαθμό σε επίτιμους προξένους, συχνά καλύπτονται από μυστήριο καθώς τα αρχειακά στοιχεία είναι σπάνια.  Από τα 16 προξενεία που υπήρχαν το 1767, όταν καταγράφονται για πρώτη φορά στην επίσημη επετηρίδα των «κληρονομικών εδαφών», μόνο τρία βρίσκονταν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία – Θεσσαλονίκη (Ελλάδα), Σμύρνη (Σμύρνη) και Τρίπολη (Λιβύη). Σε άλλα λιμάνια η αυστριακή προξενική υπηρεσία αντιπροσωπεύονταν από υποπρόξενους ή απλούς εντεταλμένους πράκτορες …(Πηγή : The history of the Austrian (Austro-Hungarian) consulates in Turkey 1718-1918, Rudolf AGSTNER, Levantine Heritage Foundation)

Σχετκά με την αντιπροσώπευση της αυστριακής προξενικής αρχής στην Άρτα τον 18ο αι. υπάρχουν ελάχιστες έως καθόλου επίσημες αρχειακές πηγές. Μια απ’ αυτές που πιστοποιεί την ύπαρξη αυστριακού προξενικού γραφείου στην Άρτα είναι και το παρακάτω οθωμανικό Μπεράτι. «Το Μπεράτι αυτό δόθηκε ως nişân-ı hümâyun (αυτοκρατορικό διάταγμα) μετά από αίτηση που υποβλήθηκε σύμφωνα με το ahidnâme-i hümâyun (αυτοκρατορικό όρκο) για τη χορήγηση πιστοποιητικού μεταφραστή στον Corciyo, γιο του Dimeski, μετά την εξαφάνιση του μεταφραστή για πολύ καιρό στην εταιρεία του Υποπροξένου του Ρωμαίου Αυτοκράτορα (Αυστρία) στη Narda Pier δηλώνοντας ότι είναι μεταφραστής στην εταιρεία του προαναφερθέντος Υποπροξένου και ορίζοντας τις απαλλαγές, τα δικαιώματα και τα προνόμια σε θέματα όπως φόροι, τελωνεία, τρόφιμα, ποτά , ένδυση, ταξίδια,  με βάση αυτό.

16 Şaban 1194 [17 Αυγούστου 1780] I. Abdülhamid / BOA, MFB 377 ”

[Πηγή : Osmanlı Ferman ve Beratları = Ottoman Fermans and Berats, (Genişletilmiş 4. Baskı), İstanbul 2021, 486 s. BÖLÜM II, s. 250-486 Yayın No: 11 T.C. CUMHURBAŞKANLIĞI DEVLET ARŞİVLERİ BAŞKANLIĞI YAYINLARI)

Δημοσιεύθηκε στη Η Άρτα στην Τουρκοκρατία | Σχολιάστε

Η Άρτα στο ταξιδιωτικό οδηγό “Murray’s Handbooks for Travelers” του 1907 (α’ μέρος)

Δημοσιεύθηκε την 4 Νοεμβρίου 2024 από Anastasia Karra

Πιο παλιά είχαμε αναρτήσει την περιγραφή της Άρτας στον πρώτο ταξιδιωτικό οδηγό “Murray’s” για την Ελλάδα, όταν η Άρτα ήταν ακόμη τουρκοκρατούμενη.

Στην έκδοση του ίδιου ταξιδιωτικού οδηγού το 1907, ο συγγραφέας προτείνει την πιο σύντομη διαδρομή μέσω Σαλαώρας, καθώς η διαδρομή από Πρέβεζα προς Άρτα διά ξηράς έπαιρνε διπλάσιο χρόνο… Ωστόσο αν και ο δρόμος μέσω Σαλαώρας ήταν πιο γραφικός, εν τούτοις στερούσε από τον ταξιδιώτη τη χαρά να επισκεφθεί ενδιαφέροντα ιστορικά μνημεία….

ΔΙΑΔΡΟΜΗ

Πρέβεζα – Σαλαγόρα,  3 ώρες

Σαλαγόρα – Άρτα, 3 ώρες

Άρτα – Καραβασσαράς, 4 ώρες

Καραβασσαράς – Πέντε Πηγάδια, 2 ώρες

Πέντε Πηγάδια – Γιάννενα, 6 ώρες

————————

Σύνολο 18 ώρες

«…..Η Σαλαγόρα, που είναι ένας οικισμός σε χαμηλό λόφο στη βόρεια όχθη του κόλπου, είναι το λιμάνι της Άρτας. Εδώ μπορείτε να προμηθευτείτε άλογα για να φτάσετε στην Άρτα. Στη περιοχή τον χειμώνα υπάρχει εξαιρετικό κυνήγι με μπεκάτσες, μπεκατσίνια και άλλα άγρια πουλιά και ομάδες Άγγλων κυνηγών συνήθιζαν παλιά να κάνουν τη  Σαλαγόρα αρχηγείο τους για να εξορμούν για κυνήγι.

Ο δρόμος περνάει μέσα από την πεδιάδα της Άρτας. Αυτή η πόλη είναι χτισμένη στη θέση της αρχαίας Αμβρακίας, δίπλα στον ποταμό Άραχθο, παραφθορά του οποίου είναι και το σύγχρονο όνομά της.

Λίγες πόλεις στην Αλβανία είναι ομορφότερες όσο αφορά την άποψή της, την κατάστασή της και τις διασυνδέσεις της. Η προσέγγιση στην πόλη είναι όμορφη : υπάρχουν πολλά δάση στα κοντινά μέρη και περιβάλλεται από κήπους, περιβόλια με πορτοκαλιές και αμπέλια. Πριν φτάσουμε στην πόλη διασχίζουμε μια γραφική γέφυρα, αξιοθαύμαστης κατασκευής, πάνω από τον Άραχθο. Η κατασκευή της αποδίδεται σε έναν από τους Βυζαντινούς αυτοκράτορες.

Ο πληθυσμός της πόλης ανέρχεται περίπου στις 8000 κατοίκους, απ’ τους οποίους τα 2/3 είναι χριστιανοί και οι υπόλοιποι εβραίοι. Υπάρχουν αρκετά τζαμιά και εκκλησίες, λίγα μαγαζιά και μερικά ωραία σπίτια. Η ‘Αρτα με την γύρω περιοχή παραχωρήθηκε στην Ελλάδα το 1881.

 Οι γειτονικές περιοχές στην Άρτα μαστίζονται το καλοκαίρι από την ελονοσία. Το κυριότερο ενδιαφέρον στοιχείο στην πόλη είναι το ερειπωμένο κάστρο της. Στέκεται πάνω στα θεμέλια της αρχαίας ακρόπολης που αποτελούνταν κυρίως από κυκλώπεια τείχη.

Η Αμβρακία, αρχικά αποικία των Κορινθίων, έγινε αργότερα η πρωτεύουσα του Πύρρου. Οι κάτοικοι της Αμβρακίας μετεγκαταστάθηκαν από τον Αύγουστο στη Νικόπολη. Αλλά η πόλη ανακαταλήφθηκε την εποχή της Βυζαντινής αυτοκρατορίας και έγινε ξανά ένας τόπος μεγάλης σπουδαιότητας.

Το σύγχρονο όνομα της Άρτας αναφέρεται και γίνεται για πρώτη φορά γνωστό το 1081, στην Ιστορία της Άννας της Κομνηνής. Η ερειπωμένη βυζαντινή εκκλησία της Παναγίας της Παρηγορήτισσας χρονολογείται, σύμφωνα με την επιγραφή πάνω από την πόρτα, από το 819 και αξίζει να την επισκεφτεί κανείς, όπως επίσης και τη Μητρόπολη που κρέμεται πάνω από τις όχθες του ποταμού. Τα ερείπια από τα τείχη της Αμβρακίας επιβεβαιώνουν τα γραφόμενα των αρχαίων συγγραφέων, όσο αφορά τη δύναμή της. Ήταν χτισμένα από πελώριες τετράπλευρες πέτρες, μερικές από τις οποίες έχουν μέγεθος 18 χ 5 πόδια. Όπως και η αρχαία πόλη, η σύγχρονη Άρτα έδωσε το όνομά της και στον γειτονικό κόλπο…. (συνεχίζεται) [Πηγή : Murray’s Handbook for travellers, J. Murray, U.K., 1907)

Μπορείτε να διαβάσετε παλιότερες αναρτήσεις σχετικά, στο λινκ https://doxesdespotatou.com/i-periochi-tis-artas-ston-proto-taxidio/

και στο λινκ https://doxesdespotatou.com/i-perigrafi-tis-artas-ston-taxidiotik/

Δημοσιεύθηκε στη Η Άρτα στο πέρασμα του χρόνου | Σχολιάστε

Νεαρές γυναίκες στη Ροδαυγή!

Δημοσιεύθηκε την 3 Νοεμβρίου 2024 από Anastasia Karra

Νεαρές γυναίκες στη Ροδαυγή την δεκαετία του ’40. Από αριστερά : Ελένη Α. Αθανασίου, Ευαγγελή Α. Λάμπρη, Αρετή Οικονόμου, Ευαγγελή Α. Τσάγκα, Ελευθερία Λάμπρη, Κωστάντω Α. Μάρη, Παρασκευή Αθανασίου και η γιαγιά Αικατερίνη Β. Λάμπρη. (Πηγή : ΡΟΔΑΥΓΗ, ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΧΤΕΣ. Χ. Σταύρος, Άρτα, 2020)

Δημοσιεύθηκε στη Αρτινά Πρόσωπα και Παρέες | Σχολιάστε

Οικογένεια στη Ροδαυγή!

Δημοσιεύθηκε την 3 Νοεμβρίου 2024 από Anastasia Karra

1941 – Η οικογένεια Νικολάου Καλλιμογιάννη στη Ροδαυγή. Ο Νικόλαος, η σύζυγός του Βασιλική και τα παιδιά τους Αλεξάνδρα και Ελένη στην αγκαλιά της μητέρας της. (Πηγή : ΡΟΔΑΥΓΗ, ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΧΤΕΣ. Χ. Σταύρος, Άρτα, 2020)

Δημοσιεύθηκε στη Αρτινές Οικογένειες | Σχολιάστε

Κορφοβούνι!

Δημοσιεύθηκε την 3 Νοεμβρίου 2024 από Anastasia Karra

Άποψη του Κορφοβουνίου την δεκαετία του “60. Διακρίνεται ο δημόσιος δρόμος και ελάχιστα σπίτια κάτω αριστερά. (Φωτο από ιδιωτική συλλογή)

Δημοσιεύθηκε στη Στο δρόμο προς το Ξηροβούνι | Σχολιάστε

Κατοικία στο Όρραον!

Δημοσιεύθηκε την 3 Νοεμβρίου 2024 από Anastasia Karra

Τα ερείπια αρχαίου οικισμού που σώζονται σε σχετικά καλή κατάσταση στο λόφο Καστρί, στις υπώρειες του Ξηροβουνίου, μεταξύ Αμμοτόπου και Γυμνοτόπου, έχουν ταυτιστεί με το αρχαίο Όρραον. Κτισμένα με ορθογωνισμένους λίθους σε ισοδομικές στρώσεις, μερικά από τα κτήρια διατηρούνται μέχρι το ύψος της στέγης.

Περισσότερα μπορείτε να διαβάσετε στο λινκ https://doxesdespotatou.com/archaiologikos-choros-orraoy-ston-ammo/

και στο λινκ https://doxesdespotatou.com/orraon-i-petrini-pyli-tis-ipeiroy/

Στη φωτογραφία του Π. Βοκοτόπουλου “Η οικία Α του αρχαίου Όρραου από ΒΑ τον Σεπτέμβριο του 1972. (Πηγή : Λεύκωμα ΗΠΕΙΡΟΣ, Π. Βοκοτόπουλος, Θεσσαλονίκη, 2011)

Δημοσιεύθηκε στη Στο δρόμο προς το Ξηροβούνι | Σχολιάστε