Αρχείο κατηγορίας Ποιμενική Ζωή

Τμήμα των Πραμαντιώτικων βουνών. Αριστερά Κάτω Ντάλα, το διάσελο του Τσιακαρόνη δεξιά, Τζαμί, Στουρνάρι, Χίλια Εξήντα στη μέση και η Κακαρδίτσα δεξιά στου ορίζοντα την άκρη….(Φωτο από το Λεύκωμα του Νίκου Β. Καρατζένη Η ΑΝΟΔΟΣ ΤΩΝ ΝΟΜΑΔΩΝ ΤΩΝ ΠΡΑΜΑΝΤΩΝ ΣΤΙΣ … Συνέχεια →

“……Απόστασε ο έρμος ο πρατάρης στην ορθοστασία της αμαλαϊάς και καθώς τον ζέσταναν ο ήλιος και η κάπα του ” τον έκλεψε λιγάκι” πριν προλάβει να καπνίσει το τσιγάρο της ξαποστασιάς…..” Στη φωτογραφία ο Πάνος Χρ. Τσιλιγιάννης στο Κατάφουρκο του … Συνέχεια →

“….Η βροχή μας έδερνε χωρίς οίκτο. Έβρεχε από ψηλά, έβρεχε από τα πλάγια, έβρεχε στον κόσμο όλο. Οι άνεμοι βογκούσαν αγριεμένοι, οι λύκοι μάνιαζαν δαιμονισμένα, τα σκυλιά αλυχτούσαν εξοργισμένα…..Κάθε τόσο ο αδερφός μου μετακινούσε την Πλάτη για να αντικρούσει κάπως … Συνέχεια →

Απόμαχοι γεροτσελιγκάδες στη βρύση του Αράπη στα Πράμαντα. Από αριστερά Γιώργος Δ. Καρατζένης, Βασίλης Σ. Καρατζένης, Χαρίλαος Ι. Λιανός και Βασίλης Γ. Χήρας τον Ιούλιο του 1990. (Φωτο από το Λεύκωμα του Νίκου Β. Καρατζένη Η ΑΝΟΔΟΣ ΤΩΝ ΝΟΜΑΔΩΝ ΤΩΝ … Συνέχεια →

– «Μπάρμπα Λάμπη, να με πάρεις κι εμένα στα πρόβατα όποτε πας. – Τι γυρεύς, μωρέ παιδί μ’ εσύ στα πρόβατα, δεν τρας εδώ στο χωριό τα γράμματα σ’ και τα παιγνίδια σ’ μόν’ θελς πρόβατα. Στα πρόβατα είν’ φόβος, … Συνέχεια →

“….Μετά την κατοχή, που ο Κάμπος για πολλούς  έγινε μόνιμο χειμαδιό, εκτός απ’ τα τουρλωτά αχυροκάλυβα, άρχισαν σιγά σιγά να εμφανίζονται και τα σπιτοκάλυβα. Αυτά ήταν ένα είδος σπιτιού με τοίχους από τσατμά με καλάμια και λάσπη. Άλειφαν την καλύβα … Συνέχεια →

“Η ζωή των κτηνοτρόφων στα χειμαδιά ήταν σκληρή, ανυπόφορη. «….Θυμάμαι ζωή φρικτά μίζερη. Σε άθλιες αχυρένιες καλύβες που σε περόνιαζε το κρύο, αφού έμπαζαν από παντού. Που σε λιάνιζε η υγρασία, όταν για στρώμα υπήρχε μια σάπια ψάθα σε βρεγμένο … Συνέχεια →

….Κι ενώ πλησιάζουν προς τον κάμπο, μετά από ένα κουραστικό ταξίδι, έχουν να αντιμετωπίσουν έναν εφιάλτη, τη στέγη και μετά από λίγες μέρες που θα αρχίσει ο γένος, τα μαντριά. «Αν πρόκειται για τσελιγκάτο, όπως παλιότερα, γράφει ο Ευάγγελος Ι. … Συνέχεια →

“…..Δυο πράγματα αδυνατώ να ξεχάσω και μένουν βαθύτατα μέσα μου χαραγμένα απ’ εκείνα τα χρόνια και απ’ αυτό το πήγαινε – έλα. Πρώτο η σιωπή των παιδιών! Λίγος ύπνος, λειψό, ξερό ψωμί – συχνά χωρίς προσφάι – καθόλου παιγνίδι, πολλή … Συνέχεια →

“…..Από τα αναγκαία για το δρόμο για τα χειμαδιά ακόμα ήταν η τέντα, η τραγομαλλούσα. Οι φούρκες για το στήσιμό της στο δρόμο, όταν μας έβρισκε η βροχή. Ήταν αδύνατο το φθινόπωρο στην κάθοδό μας να μη μας βρει βροχή … Συνέχεια →