ΚΑΛΑΜΙΑ (Κανισιά ή Κανεσοί ή Κανεσισί)
————————
“Η προέλευση του παλιού ονόματος δεν είναι τούρκικη, ούτε αλβανική, ούτε σλαβική. Δεν αποκλείεται να είναι το επίθετο της φάρας που πρωτοκατοίκησε στη θέση του χωριού και να έχει εκλείψει από πολύ παλιά. Με τη σύσταση των κοινοτήτων, η Καλαμιά υπάχθηκε στην κοινότητα Χαλκιάδων.Χωρίστηκε και αποτέλεσε ίδια κοινότητα το 1929. Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας το χωριό ήταν τσιφλίκι ενός Τούρκου Μπέη. Το 1777 επισκέφτηκε τους Χαλκιάδες ο Πάτερ Κοσμάς. Φεύγοντας πέρασε και από την Καλαμιά. Σύμφωνα με την παράδοση που ανέφερε ο Καλαμιώτης Νικόλαος Παπαναστασίου, 81 χρονών, όταν βγήκε έξω από το χωριό, στην τοποθεσία Αλώνια, κάθησε να αναπαυτεί κάτω από μια μεγάλη γκορτσιά που υπήρχε εκεί και που σωζόταν μέχρι πριν από 30 χρόνια. Μόλις κάθησε, τα κλωνάρια της γκορτσιάς γύρισαν αμέσως όλα προς τα κάτω. Ύστερα απ’ αυτό το δέντρο έδειχνε σαν ομπρέλα. Πολλοί Καλαμιώτες λένε ότι θυμήθηκαν αυτή την γκορτσιά.” (Πηγή : ΙΣΤΟΡΙΚΑ Κ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΑ ΤΗΣ ΑΡΤΑΣ, Λ. Κασσελούρης, Αθήνα, 1980)
Στη φωτογραφία η ανέγερση του Δημοτικού Σχολείου Καλαμιάς το 1958. (Πηγή φωτογραφίας : Εφημερίδα ΦΙΛΟΘΕΗ, α.φ. 4, Δεκέμβριος 2016)
ΠΙΝΑΚΕΣ ΤΩΝ ΤΣΙΦΛΙΚΙΩΝ ΠΟΥ ΥΠΗΡΧΑΝ ΣΤΟΥΣ ΓΕΩΡΓΟΥΣΟΥΣ ΚΑΙ ΚΑΝΕΣΣΟΥΣ ΤΟ 1913 (Πηγή : Ευστράτιος Πατσαλιάς)
