————————————-
“Ο καρνάβαλος ανηφορίζει ένα δρόμο γεμάτο σκόνη, χώμα, πέτρες, γούρνες και σβουνιές μουλαριών και γελαδιών. Αγκομαχούσε το παλιό αμάξι φορτωμένο χίλια δυο πράγματα, από καινούργια τσαπιά, αγοραστά, ζάχαρη, αλεύρι, πετρέλαιο, γίδες κι ανθρώπους. Όλα σε μια καρότσα των 10 θέσεων με σύντροφο μόνιμο πια τη σκόνη σύννεφο και τ’αγκομαχητό της παληάς μηχανής. Σ’ένα απότομο φρενάρισμα που τρίξαν τα σιδηρικά του “Λεωφορείου” βρέθηκαν μπροστά στο καπώ μερικά πράγματα κι οι γίδες πάνω στους ανθρώπους. Τούτο δεν ήταν αυτοκίνητο μα ένας κινούμενος μπρος-πίσω, δεξιά-αριστερά μπόγος από τσάτζαλα – μάτζαλα, κρεμασμένα κακοίν κακώς σαν σταφύλια. Ένα μικρό μυρλίζει στις πίσω θέσεις κι η μάννα για να το μερώση του κόβη ένα κομμάτι καστραβέτσι*, μια γίδα δεν χάνει την ευκαιρία και του το αρπάζει σχεδόν απ’ το στόμα.
Κι ανηφορίζει και ξεφυσάει το παληό τζιπ φέρνοντας στο χωριό ταξιδιώτες, ψώνια και πολιτισμό. Έφτασε, στάθηκε και σαν κατακάθησε ο κουρνιαχτός άρχισαν να κατεβαίνουν και να κατεβαίνουν κι όλο να κατεβαίνουν, θα ήταν άνθρωποι και ζώα πάνω από τριάντα.
Σαν τον ταχυδρόμο κορνάρισε τρεις φορές ο σωφέρ και ξεχύθηκαν από τις ρόκες και τα τριφύλλια, άνθρωποι που περίμεναν κάποιον ή κάτι. Άλλος αδελφό απ’ τη Γερμανία, άλλος γράμμα, άλλος μια δραχμή μπριόλ κι άλλη 50 δράμια καφέ. Ο καρνάβαλος ξεφόρτωνε συνέχεια τροβάδες, τσατσούλια, κούτες κι έκανε διανομή. Στον καθένα το πράμα του. Όταν τελείωσε, κορνάρισε μια και συνέχισε για παραπάνω. Αύριο το ίδιο βιολί, το ίδιο στριμωξίδι.” (Πηγή : Άρθρο της εφημερίδας Ο ΑΡΑΧΘΟΣ, α.φ. 3, 1964)
* Για τη λέξη “καστραβέτσι” μπορείτε να βρείτε πληροφορίες στο λινκ https://www.periergos.gr/erotiseis/ti-einai-kastrabetsi
Στη φωτογραφία ο Καρνάβαλος μέσα στα νερά από την ίδια εφημερίδα.
