“……Καμιά φορά τύχαινε να μαζεύονται πολλές μαζί πλύστρες και τότε τα πειράγματα και τα γέλια έδιναν κι έπαιρναν. Το ποτάμι γινόταν τόπος συνάντησης, εκμυστηρεύσεων, ανταλλαγής πληροφοριών για τα αφεντικά τους, για κουτσομπολιά με λίγα λόγια, για πίκρα που έβγαινε μαζεμένη από την τόσο μεγάλη αδικία και καταπίεση…
Στα χωριά σήμαινε γενικός συναγερμός για το πλύσιμο των ρούχων. Μπροστά οι γυναίκες φορτωμένες με τα ρούχα και τα καζάνια και πίσω τα παιδιά, κουβαλώντας τα υπόλοιπα σύνεργα και ξύλα για τη φωτιά. Σωστό πανηγύρι. Φωνές, πειράγματα μεταξύ παντρεμένων και των ελεύθερων, αναψοκοκκινίσματα των ντροπαλών, χάχανα και κρυφογελάκια, ανασηκωμένα μανίκια και φούστες, γέλια και τραγούδια και ανάπαυλα στους ίσκιους των δέντρων….” (Πηγή : ΣΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΤΑ ΓΥΡΙΣΜΑΤΑ, Γ. Κουτσούμπας, Αθήνα, 2004)
Στη φωτογραφία “Πλυσταριό σε περιοχή της Άρτας” από το ίδιο βιβλίο.
