———————
Ο πρώτος ξένος περιηγητής που φτάνει στην Άρτα το 1670 και κάνει μια πιο λεπτομερή παρουσίαση της πόλης είναι ο Τούρκος Εβλιγιά Τσελεμπή (Evliyâ Çelebi), που δίνει πληροφορίες σχετικά με την εμπορική και επαγγελματική δραστηριότητα των κατοίκων της Άρτας. Ειδικότερα, αναφέρει: «Στην πόλη… υπάρχει ένα χάνι για τους εμπόρους. Είναι ένα μεγάλο χάνι που βρίσκεται στο δρόμο απέναντι από το τζαμί του Σουλτάνου Βαγιαζήτ Χαν… Συνολικά υπάρχουν 400 μαγαζιά. Υπάρχουν μπόλικοι μαχαιράδες και παπουτσήδες, αλλά λιθόκτιστη σκεπαστή αγορά δεν έχει· και πάλι όμως υπάρχει διαθέσιμο κάθε παράξενο εμπόρευμα σε ατέλειωτη ποικιλία. Σ’ αυτά περιλαμβάνεται η περίφημη και εκλεκτή ευλογία των ροδιών -που φτάνουν ως μια οκά- και των ξυνών ροδιών της, που μόνο στη χώρα των Περσών και στην πόλη της Βέροιας έχουν σπόρια τόσο ζουμερά. Βουνά και πέτρες είναι κατάφορτα από ροδιές, πράγμα που υπήρξε και η αιτία της ονομασίας «Άρτα», ενώ απ’ την άλλη μεριά οι λεμονιές, οι πορτοκαλιές, τα σύκα, οι ελιές, τ’ αμπέλια και τα περιβόλια σκεπάζουν τον ορίζοντα ως μιας ημέρας δρόμο. Ρόδια, λεμόνια, νεράντζια, ελιές και σύκα φεύγουν όλα από εδώ για τις χώρες της Ρούμελης. Βασικό επάγγελμα και ασχολία των κατοίκων είναι το εμπόριο. Τα κρασιά που βγαίνουν απ’ τα αμπέλια τους τα πουλάνε κουβαλώντας τα από επαρχία σε επαρχία, και γνωστά σ’ όλο τον κόσμο είναι και τα λευκορόδινα πεπόνια τους» (Βέτσιος, «ΤΟ ΕΜΠΟΡΙΟ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΆΡΤΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ (1449) ΜΕΧΡΙ ΤΑ ΤΕΛΗ ΤΟΥ 17ΟΥ ΑΙΩΝΑ», 1996-97, ΣΚΟΥΦΑΣ, Ι’ (86- 87).
Στη φωτο : Άποψις Άρτης Nο 2 / ARTA Vue d’Arta No. 2 (colored, editor. N.B. Aγραφιώτης, 1243), posted from APTA 1/ΣΕΠ/1912
