“Την δευτέραν μεσημβρινήν ώραν της παρελθούσης Πέμπτης ήρχισε να πίπτει εις την πόλιν μας πυκνή χιών. Η πτώσις της χιόνος διήρκησεν περί τας δύο ώρας. Κατά το διάστημα τούτο η πόλις μας ενεφάνισε θέαμα εξωτικής ομορφιάς, αι δε πέριξ εξοχικαί τοποθεσίαι χιονοστολισμέναι σαν από χέρι υπέροχου καλλιτέχνη ομοίαζαν με παραμυθιένιες μαγευτικές τοποθεσίες από εκείνες που μπορεί να δει κανείς εις σπάνια κινηματογραφικά έργα. Κατά το δίωρον αυτό διάστημα η χιών έπιπτε εις πυκνάς νιφάδας και εις αργόν ρυθμόν, η όλη δε ατμόσφαιρα είχε πάρει μίαν σιωπηλήν επίσημον μεγαλοπρέπειαν.
Πλήθη κόσμου κατά την διάρκειαν της πτώσεως της χιόνος εξήλθον εις το ύπαιθρον και κατέλαβον……επικαίρους θέσεις διά να απολαύσουν εντονώτερον το ωραίον θέαμα……”
(Πηγή: Εφημερίδα ” Ελεύθερος λόγος”, Μάρτιος 1939, όπως δημοσιεύτηκε στο Λεύκωμα του Ε. Ιντζέμπελη, ΑΡΤΑ 1881-1941)
Στη φωτογραφία «Η Άρτα χιονισμένη» σε κάρτ ποστάλ του Δημήτρη Τσακαγιάννη, πιθανόν στα τέλη της δεκαετίας του ’50. Η καρτ-ποστάλ είναι από τη συλλογή του Βασίλειου Χολέβα.
“Αυτή τη χρονιά χιόνισε και στον κάμπο….” Φωτογραφία του Κ. Μπαλάφα από το Λεύκωμα ΗΠΕΙΡΟΣ, Αθήνα, 2003
