Εντυπωσιακή για το μέγεθος και τα βραχώδη εξαρτήματα, η σπηλιά, στο χείλος της οποίας είναι κτισμένος ο ναός της Αγίας Παρασκευής, έχει άνοιγμα 4Χ4 μέτρα και είναι έως 30 μέτρα βαθιά. Προεξοχές των βράχων στην οροφή της σπηλιάς εκλαμβάνονται συμβολικά ως τα διαλυμένα μέλη του δράκου καθώς η δύναμη της Αγίας τον πέταξε στα αιχμηρά πετρώματα και τον κομμάτιασε.
Η πρόσβαση στο εσωτερικό της γίνεται από τα βόρεια του ναού της αγίας Παρασκευής όπου μια απότομη σκάλα οδηγεί στην υπόγεια αίθουσα του σπηλαίου. Τα θεμέλια κτίσματος, πιθανόν παρεκκλησίου, που βρέθηκαν στην υπόγεια αυτή αίθουσα, υποδηλώνουν ότι το βάραθρο αποτελούσε χώρο λατρείας και από τα παλαιότερα χρόνια όπως συμβαίνει και σήμερα. Δίπλα από τα κτιστά κατάλοιπα διαμορφώνεται πηγάδι όπου, συμφώνα με τους κατοίκους στάζει νερό από τους σταλακτίτες την ημέρα της γιορτής της αγίας, στις 26 Ιουλίου. Στο δεξί τμήμα του σπηλαίου υπάρχει επιμήκης χώρος που ως σήμερα παραμένει ανεξερεύνητος. (Πηγή : ΤΑ ΒΥΖΑΝΤΙΝΑ ΜΝΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΑΡΤΑΣ, Κ. Γιαννέλος, Άρτα)
Ο ναός της Αγίας Παρασκευής Αμπελιών καθώς προβάλλει στο άνοιγμα της Δρακότρυπας, σε φωτογραφία του Β. Γκανιάτσα, από το ίδιο βιβλίο.