Η φωτογραφία φαίνεται πως τραβήχτηκε σε μια εκδρομή στα Τζουμέρκα, κάπου στις αρχές της δεκαετίας του ’50, τότε που μια έξοδος στη φύση ήταν μικρή γιορτή από μόνη της. Ανάμεσα στην παρέα, διακρίνεται πίσω δεξιά η μητέρα μου, Αντιγόνη Μπαλάσκα, νέα ακόμη, σε μια σπάνια στιγμή ανάπαυλας. Η στάση τους δίπλα στην πηγή, με το νερό να κατεβαίνει καθάριο από την πλαγιά, αποτυπώνει εκείνη την απλότητα της εποχής· μια ομάδα ανθρώπων που σταμάτησε για λίγο στο δροσερό σημείο του δρόμου, όπως γινόταν τότε σε κάθε ορεινό μονοπάτι.
Το τοπίο, η πέτρα, το τρεχούμενο νερό και οι ήρεμες μορφές συνθέτουν μια εικόνα καθημερινής ομορφιάς, από αυτές που με τον χρόνο αποκτούν μεγαλύτερη αξία — όχι μόνο ως τεκμήρια μιας άλλης ζωής, αλλά και ως προσωπικά ίχνη μνήμης για όσους πορεύτηκαν στα βουνά των Τζουμέρκων. (Οικογενειακό αρχείο Α. Καρρά)
