———————-
“Η παραγόμενη ελαία είναι μεγάλη, σαρκώδης και με μικρόν πυρήνα, κατάλληλος προς βρώσιν. Το ¼ περίπου της όλης παραγωγής, της ακαταλλήλου προς βρώσιν εκθλίβεται και γίνεται Έλαιον. Η μέση ετησία απόδοσις τούτων φθάνει τας 900,000 οκάδων ελαιών και 60,000 οκάδων Ελαίου, λαμβανομένου υπ’ όψει ότι δεν καρποφορούσι κατ’ έτος αλλά εναλλάξ κατ’ έτος. Η παραγωγή των ελαιών βαίνει προοδεύουσα και καλλιτερεύουσα εις ποιότητα. Ο Δάκος όστις από ετών ηχρήστευε μέγα μέρος της παραγωγής ήτις μετεφέρετο στα Ελαιοτριβεία προς παραγωγήν ελαίου και όστις και της απροσβλήτου παραγωγής τας τιμάς βασικώς επηρέαζε, διά των ληφθέντων κατά το 1936 μέτρων κατεπολεμήθη. Τα συνεχή και συστηματικά ραντίσματα, αι στηθείσαι παγίδες, περιώρισαν την επίδρασιν του δάκου στο ελάχιστον.
Αι περιζήτητοι ελαίαι της Άρτης εξάγονται με ικανοποιητικάς τιμάς εις τας αγοράς του εξωτερικού και ιδία εις Αμερικήν, Αίγυπτον, Ρουμανίαν, Αυστρίαν και Ιταλίαν.
Διά την διδασκαλίαν του τρόπου κλαδεύματος των Ελαιοδένδρων συνεστήθη μεταβατικόν Σχολείον και ούτω κατά το 1936 το κλάδευμα των Ελαιοδένδρων εγένετο συστηματικόν.” (Πηγή : ΛΕΥΚΩΜΑ ΝΟΜΟΥ ΑΡΤΗΣ, 1938)
Στη φωτογραφία «Ράντισμα εναντίον του Δάκου υπό της Γεωργικής Υπηρεσίας – 1938», από το ίδιο Λεύκωμα.
———————-
“Επεξεργασία Ελιάς, 1938” (Φωτο από αρχείο Σ. Σαρλή)
