———————-
78 χρόνια μετά οι Αρτηνοί θυμούνται με συγκίνηση και τιμούν τους συμπολίτες τους Εβραίους που χάθηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Στο χρονικό του Σταύρου Παπαχρήστου που βρίσκεται σήμερα στον Ι. Ναό του Αγίου Δημητρίου Άρτης, διαβάζουμε για τη μέρα εκείνη :
«24η Μαρτίου 1944 : Θρήνος και κλαυθμός εις την πόλιν. Σήμερον ημέραν Παρασκευήν και ώραν 8ην μ.μ. οι Γερμανοί συνέλαβον όλους τους Εβραίους της πόλης και τους ενέκλεισαν εις το κινηματοθέατρον «Ορφεύς». Η σύλληψις εγένετο ως εξής : οι Γερμανοί προ της 8ης μ.μ. εκάλεσαν ολόκληρον το σώμα της Χωροφυλακής και έδωσαν ορισμένας διαταγάς. Την 8ην μ.μ. ώραν μετέβησαν δύο ή τρεις Γερμανοί και εις Χωροφύλαξ και εστάθησαν έμπροσθεν της θύρας έκαστης Ισραηλιτικής οικίας. Δύο Γερμανοί εστάθησαν εις Μονοπωλιό και μόλις η ώρα πήγε οκτώ έρριψαν δύο πυροβολισμούς και συγχρόνως αι θύραι των οικιών των Ισραηλιτών ηνοίχθησαν, άλλες με σπρωξιές και άλλες τις σπάσανε. Έδωσαν εις τους Ισραηλίτας είκοσι λεπτών προθεσμίαν να λάβωσι μεθ’ εαυτών τα αναγκαία εις αυτούς ρούχα και ό.τι τιμαλφή είχον. Θρήνος και κλαυθμός. Εντός της ώρας όλοι οι Εβραίοι ήσαν συγκεντρωμένοι εις τον κινηματογράφο «Ορφεύς» του Β. Τσολιά. Την επομένη 25ην Μαρτίου οι Χριστιανοί επλησίαζον εις τον κινηματογράφο, όπου ήσαν οι Εβραίοι και εκόμιζον εις αυτούς τρόφιμα, ρούχα, κ.λ.π. Οι Γερμανοί άλλοτε επέτρεπον να πλησιάσωμεν οι Χριστιανοί και άλλοτε όχι. Την ίδιαν ημέραν της 25ης Μαρτίου συνεκεντρώθησαν αυτοκίνητα προερχόμενα εκ Πρεβέζης και την επομένην 26ην Μαρτίου ήρχισεν η εκκίνησις των Εβραίων με κατεύθυνσιν προς Αγρίνιον. Το δράμα το οποίον συνετελέσθη, δεν περιγράφεται. Όλη η κοινωνία της Άρτης ήτο κατασυγκεκινημένη…..» (Πηγή : Ιστορικό χρονικό ιερέα Σταύρου Παπαχρήστου όπως δημοσιεύτηκε στο βιβλίο Η ΕΒΡΑΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΡΤΑΣ, Κ. Τσιλιγιάννης, 2004)
Στη φωτογραφία κείμενο του Αλέξη Μενεξιάδη με τίτλο « ΣΤΗΝ ΑΡΤΑ ΜΕΝΕΙ ΜΟΝΑΧΑ Η ΜΝΗΜΗ». (Πηγή : Μενεξιάδης Αλέξης, «Η καταστροφή των Ισραηλιτικών Κοινοτήτων», Χρονικά, Τόμος ΚΘ’, Τεύχος 201, Ιανουάριος-Φεβρουάριος 2006)