“Υπάρχει άνωθεν του χωρίου εις λοφίσκον τινα και τις ιερά Μονή, προ 150 σχεδόν ετών (1734), το πρώτον οικοδομηθείσα εν τω τόπω όπου ευρέθη εντός δάσους, ως άδεται, η σωζομένη μικρά εικών της Παρθενομάρτυρος και πανσόφου Αικατερίνης, ήτις ανεκαινίσθη ένεκα παλαιότητος και στενοχωρίας, εν έτει 1857-58, υπό του τότε ηγουμένου Γαβριήλ και του μετά μικρόν διαδόχου αυτού και ήδη ηγουμένου Κωσταντίου. Προ τούτων υπήρξεν ο κοσμήσας κατά το έτος 1820 δι΄αργυράς πλακός την αγίαν εικόνα Διονύσιος.”(Πηγή : ΔΟΚΙΜΙΟΝ ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ, Σεραφείμ Ξενόπουλος, 1884)
Στη φωτο το Μοναστήρι της Αγίας Αικατερίνης (Φωτο από το βιβλίο ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΚΑΙ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΑ ΤΗΣ ΑΡΤΑΣ, Λ. Κασσελούρης, Β’ Έκδοση, Αθήνα, 1980)
