🐟 Ο αφορισμός της Βόνιτσας (1530)

Τα χέλια του Αμβρακικού, η Μονή Κορωνησίας και ένα αυστηρό γράμμα του Πατριάρχη Ιερεμία Α΄

Ανάμεσα στις πιο παράξενες αλλά και πιο γοητευτικές ιστορίες του Αμβρακικού κόλπου υπάρχει μία που έχει γίνει σχεδόν θρύλος: η ιστορία με τα χέλια, τη Μονή Κορωνησίας και τον αφορισμό των κατοίκων της Βόνιτσας τον 16ο αιώνα.

Όπως συμβαίνει συχνά, πίσω από τον θρύλο υπάρχει ένας πυρήνας αλήθειας· κι αυτός ο πυρήνας είναι ένα πατριαρχικό γράμμα του Οικουμενικού Πατριάρχη Ιερεμία Α΄, γραμμένο το 1530, την ίδια εποχή που ο Πατριάρχης βρισκόταν στην Άρτα και τέλεσε αγιασμό στην Παρηγορήτισσα.

Το κείμενο εντόπισε και δημοσίευσε το 1937 ο μεγάλος ιστορικός Δ. Ζακυθηνός. Πρόκειται για ένα αυθεντικό, αυστηρό γράμμα που απευθύνεται:

«Πρός τόν θεοφιλέστατον ἐπίσκοπον Βονδίτζης, τούς ἐντιμοτάτους κληρικούς καί τούς καλλιστεύοντας χριστιανούς τῆς πόλεως.»

Ας δούμε τι πραγματικά συνέβη.


🏝️ Η Μονή Κορωνησίας και τα βιβάρια της

Η Μονή Κορωνησίας (ή Κορακονησίας), χτισμένη στο νησί της Κορωνησίας μέσα στον Αμβρακικό, ήταν από τον Μεσαίωνα μέχρι και τον 18ο αιώνα ένα από τα ισχυρότερα μοναστήρια της περιοχής.

Η δύναμή της βασιζόταν σε μεγάλη ακίνητη περιουσία:

  • νησάκια (Κέφαλος, Λίσα κ.ά.),
  • χωριά και κτήματα,
  • ιχθυοτροφεία (ιβάρια) στον Αμβρακικό.

Τα ιβάρια αυτά —ειδικά τα ιβάρια χελιών— αναφέρονται στο πατριαρχικό γράμμα με μια χαρακτηριστική λέξη:

«χελοκοφινοβίβαρα»
δηλαδή ιχθυοτροφεία για χέλια, με καλάθια-παγίδες (κόφινους).

Τα χέλια του Αμβρακικού ήταν πολύτιμος πόρος· για τις μονές, ήταν συχνά η κύρια πηγή εισοδήματος.


⚠️ Το πρόβλημα: κάποιοι «τάχα χριστιανοί» της Βόνιτσας

Στο γράμμα του, ο Ιερεμίας Α΄ μεταφέρει τις διαμαρτυρίες του πρώην μητροπολίτη Ιωαννίνων Γενναδίου και των μοναχών της Κορωνησίας:

  • κάποιοι κάτοικοι της Βόνιτσας,
  • «ἐπαπειλῶνται» (απειλούν)
  • ότι θα επιβάλουν «τέλος αυθεντικόν» στα χελοκοφινοβίβαρα της μονής,
  • και ότι θα τα αποσπάσουν από τη δικαιοδοσία της.

Ουσιαστικά, μια ομάδα κατοίκων ή τοπικών προκρίτων προσπαθούσε:

  • είτε να επιβάλει φορολογία στη μονή,
  • είτε να πάρει στα χέρια της τα ιβάρια,
  • είτε να εκμεταλλεύεται παράνομα την παραγωγή χελιών.

Στο γράμμα, ο Πατριάρχης χρησιμοποιεί σκληρές εκφράσεις, χαρακτηρίζοντάς τους «τάχα χριστιανούς».

Η διαμάχη, λοιπόν, δεν ήταν για «κλεμμένα χέλια» με τη στενή έννοια, όπως συχνά λέγεται σήμερα·
ήταν μια σοβαρή σύγκρουση περιουσιακών δικαιωμάτων σε έναν πλούσιο ψαρότοπο.


⚡ Η πατριαρχική αντίδραση: «…ἔχομεν αὐτούς ἀφωρισμένους…»

Στο αποκορύφωμα του γράμματος, ο Πατριάρχης Ιερεμίας Α΄ απευθύνει απειλή αφορισμού:

«Ἔχει αὐτούς ἀφωρισμένους ἡ μετριότης ἡμῶν, καί κατηραμένους καὶ ἀσυγχώρητους…»

Ο αφορισμός δεν αφορά όλη τη Βόνιτσα·
αφορά όσους επιμείνουν να βλάψουν τη μονή και να σφετεριστούν τα βιβάρια της.

Ωστόσο, στο λαϊκό φαντασιακό της περιοχής —και στη νεότερη δημοσιογραφία— η υπόθεση με τα χέλια έγινε εύκολα:

«Ο αφορισμός της Βόνιτσας επειδή έκλεβαν χέλια από τα ιβάρια της μονής Κωρονησίας.»

Η ιστορική πραγματικότητα είναι πιο ακριβής, αλλά και πιο ενδιαφέρουσα.


🌊 Γιατί αυτή η υπόθεση είναι σημαντική για την Άρτα;

Το γράμμα του Ιερεμία Α΄ χρονολογείται Ιούλιος 1530 — ακριβώς την εποχή που ο Πατριάρχης:

  • βρίσκεται στην Άρτα,
  • επισκέπτεται την Παρηγορήτισσα,
  • και παρεμβαίνει διοικητικά στις μονές του Αμβρακικού.

Γι’ αυτό ο Ζακυθηνός συμπεραίνει με βεβαιότητα ότι το γράμμα γράφτηκε στην Άρτα.

Έτσι, τα δύο γεγονότα —ο αγιασμός στην Παρηγορήτισσα και ο αφορισμός για τα ιβάρια— δεν είναι δύο άσχετα επεισόδια·
είναι μέρη της ίδιας περιοδείας του Πατριάρχη στην Ήπειρο,
και της προσπάθειάς του να ρυθμίσει:

  • περιουσίες μοναστηριών,
  • θέματα δικαιοδοσίας,
  • και καταπατήσεις από τοπικούς παράγοντες.

Η Άρτα του 16ου αιώνα, λοιπόν, βρίσκεται στο επίκεντρο πατριαρχικών παρεμβάσεων που αγγίζουν όλο τον Αμβρακικό.


🧭 Τι έγινε τελικά;

Δεν γνωρίζουμε με ακρίβεια την έκβαση της υπόθεσης.
Οι πηγές δεν λένε αν:

  • ο αφορισμός εφαρμόστηκε,
  • οι κάτοικοι συμμορφώθηκαν,
  • ή αν η διαμάχη κράτησε χρόνια.

Ξέρουμε, όμως, ότι η Μονή Κορωνησίας συνέχισε να λειτουργεί και να κατέχει ιβάρια επί αιώνες,
ενώ η Βόνιτσα δεν φαίνεται να υπέστη κάποια μακροχρόνια εκκλησιαστική ποινή — αυτό ανήκει περισσότερο στη σφαίρα της λαϊκής παράδοσης.


🐟 Από την ιστορία στον μύθο

Με τον καιρό, η ιστορία μετατράπηκε σε λαϊκό αφήγημα:
«Οι Βονιτσιώτες έκλεψαν τα χέλια του Πατριάρχη — και αφορίστηκαν!»

Το 2013, μάλιστα, τελέστηκε στη Βόνιτσα τελετή «άρσης του αφορισμού», με την παρουσία εκπροσώπων του Οικουμενικού Πατριαρχείου — μια πράξη περισσότερο συμβολική και λιγότερο βασισμένη σε ιστορικό γεγονός.

Η πραγματική ιστορία, ωστόσο, είναι πιο σύνθετη και πιο ανθρώπινη:

  • μοναχοί που προσπαθούν να προστατεύσουν τον μόχθο τους,
  • τοπικοί παράγοντες που πιέζουν να ελέγξουν έναν πλούσιο πόρο,
  • ένας Πατριάρχης που ταξιδεύει στην Ήπειρο και θέλει να επιβάλει τάξη.

Κι όλα αυτά μέσα στο μοναδικό τοπίο του Αμβρακικού, όπου τα χέλια δεν ήταν απλώς φαγητό — ήταν νόμισμα, επιβίωση και εξουσία.


Στη φωτογραφία του Π. Βοκοτόπουλου “Βιβάριο στην Κορωνησία, Ιούνιος 1970” από το Λεύκωμα “ΗΠΕΙΡΟΣ”, Θεσσαλονίκη, 2011.

📚 Ενδεικτική βιβλιογραφία

Για αναγνώστες και μελετητές:

  1. Δημήτριος Ζακυθηνός,
    «Ἀνέκδοτον γράμμα τοῦ Πατριάρχου Ἰερεμίου τοῦ Α΄ περὶ τῆς Μονῆς τῆς Κορακονησίας»,
    Επετηρίς Εταιρείας Βυζαντινών Σπουδών 13 (1937), 192–196.
    → Η πλήρης δημοσίευση του πρωτογενούς εγγράφου.
  2. Ιστορικές αναφορές στη Μονή Κορωνησίας, μέσα από σύγχρονες μελέτες, τοπικά αρχεία και παρουσιάσεις (Μητρόπολη Νικοπόλεως, ΕΦΑ Άρτας, τοπικά αρχειοφυλάκια).
  3. Σύγχρονη βιβλιογραφία και άρθρα σχετικά με τον αφορισμό της Βόνιτσας και την παράδοσή του.
Δημοσιεύθηκε στην Ο Αμβρακικός και τα λιμάνια του. Αποθηκεύστε τον μόνιμο σύνδεσμο.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *