Υπήρξε ο μακροβιότερος δήμαρχος της Άρτας. Εκλέχτηκε τρεις φορές, αλλά παρέμεινε δήμαρχος για δέκα οκτώ χρόνια. Από τις πρώτες του ενέργειες ήταν να ζητήσει από την κυβέρνηση την ίδρυση Ταμείου Ελαιών και να αναστείλει τις διώξεις των ληστών, χάριν της ζωής των αιχμαλώτων.
Επί δημαρχίας του επεκτάθηκε ο ηλεκτροφωτισμός προς Γέφυρα, Κουτσομύτα, Στρατώνα και αργότερα σε όλους τους δρόμους και τις πλατείες της πόλης. Κατασκευάστηκε το υδραγωγείο και έγινε η ύδρευση της πόλης. Ταυτόχρονα κλείστηκαν τα πιο πολλά πηγάδια. Χτίστηκε ο προσφυγικός συνοικισμός, κοντά στην Οδηγήτρια. Χτίστηκε η δημοτική αγορά, επιστρώθηκαν πολλοί δρόμοι στην πόλη, κατασκευάστηκαν τρία δημόσια ουρητήρια, τοποθετήθηκε σημαντήρας στη Γέφυρα, ώστε να αποφεύγεται η συνάντηση δύο αυτοκινήτων πάνω σε αυτήν, αγοράστηκαν ζωγραφικά έργα. Το 1943 αντικαταστάθηκε από τις αρχές κατοχής και από τότε ιδιώτευσε, μέχρι το θάνατό του το 1950. (Πηγή : ΑΡΤΙΝΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ, Γιάννης Τσούτσινος, Άρτα, 2001)
Στις φωτογραφίες που ακολουθούν μια συνέντευξη του κ. Καζαντζή τον Οκτώβριο του 1935 σε εφημερίδα της εποχής.
