“……….Μετά τον πόλεμο, δεκαπέντε περίπου οικογένειες εγκαταστάθηκαν μόνιμα στη θέση του Προφήτη Ηλία, στα βόρεια της πόλης του Αγρινίου. Από τότε οι ντόπιοι ονόμασαν την περιοχή τα «Βλάχικα», ονομασία που είναι γνωστή σε πολλούς ακόμα και σήμερα. Στην αρχή έμειναν σε καλύβες. Αργότερα κατέβηκαν χαμηλότερα, κοντά στην Αγία Παρασκευή, εκεί που σήμερα είναι χτισμένα πολλά σπίτια Πραμαντιωτών και αποτελούν συνοικία του διαμερίσματος του Αγίου Κωνσταντίνου, γνωστή ως «Τα Πραμαντιώτικα». Ανάμεσα στις δεκαπέντε οικογένειες ήταν και οι οικογένειες Βούλγαρη, Γκούβα, Γκούβελου, Δημοτάτση, Καρακώστα, Βουρλώτα, Σαπλαούρα, Γκεσούλη, Τσίρκα, Σμύρη, Τάτση και Νικάκη. Άρχισαν σιγά σιγά να οικοδομούν και να ασχολούνται, εκτός από την κτηνοτροφία και με τη μεταφορά προϊόντων (αγωγιάτες), ως οικοδόμοι και έμποροι (οικογένεια Νικάκη). Γνωστό στους παλιότερους Αγρινιώτες ήταν το Χάνι των Καρακώστα και Σαπλαούρα στην είσοδο της πόλης, εκεί που βρίσκεται σήμερα σε μισθωμένο κτίριο το 8ο Δημοτικό Σχολείο Αγρινίου. Η μόνιμη εγκατάσταση Πραμαντιωτών στο Αγρίνιο συνεχίστηκε στα χρόνια του μεσοπολέμου και μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, μέχρι το 1960……….
Και από το γειτονικό χωριό των Πραμάντων, τους Μελισσουργούς, χωριό και αυτών των κεντρικών Τζουμέρκων, αρκετοί κάτοικοι παραχείμαζαν με τα κοπάδια τους στο κάμπο του Αγρινίου, εργάζονταν ως αγωγιάτες τους θερινούς μήνες, πριν και ύστερα από τον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1912-13, σύμφωνα με τη μαρτυρία του Πέτρου Μαστρογιάννη, γαλακτοπώλη, ο οποίος κατάγεται από τους Μελισσουργούς. Στα χρόνια του μεσοπολέμου, πολλές οικογένειες από τους παραχειμάζοντες και τους αγωγιάτες Μελισσουργιώτες εγκαταστάθηκαν μόνιμα στο Αγρίνιο και εργάστηκαν ως κτηνοτρόφοι και αγωγιάτες στην αρχή, και ως οικοδόμοι και έμποροι αργότερα. Μερικές από τις πρώτες οικογένειες είναι οι οικογένειες Βασιλείου, Βάσση, Ζυγούρη, Κούση, Κοντόβα, Μήτση, Μαστρογιάννη, Μίχου, Νασιούλα, Μπανιά, Νάσση, Πανάκη, Παππά, Παπαγιάννη, Σουραβλιά, Στάμου, Τζίμα και Τρομπούκη. Και μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και τον Εμφύλιο που ακολούθησε, εγκαθίστανται μόνιμα στο Αγρίνιο πολλοί κάτοικοι των Μελισσουργών αναζητώντας καλύτερη τύχη…… (Απόσπασμα από την εισήγηση του Κ. Νάκου με τίτλο “ΟΙ ΕΠΟΙΚΙΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΡΤΙΝΩΝ ΣΤΟ ΑΓΡΙΝΙΟ ΤΟΝ 19ο & 20ο ΑΙΩΝΑ”, στο συνέδριο «Άρτα – Ιστορία & Πολιτισμός, 1881-2006», Άρτα, 2007
Στη φωτογραφία “Δυο Αρτινοί στο Αγρίνιο το 1936”. Πρόκειται για πρώτα ξαδέρφια εκ Μελισσουργών, τον Θεόδωρο Ζυγούρη, αριστερά και τον Κωσταντίνο Βάσση, δεξιά, μυθικό πρωτοπυγμάχο, παγκόσμιο μποξέρ (1927-1940). (Φωτο από Αρχείο Κ. Μπανιά)
