“Ένα παλιό Τουρκικό έργο, ξεχασμένο στην Ελλάδα: Το τζαμί του Φαΐκ Πασά στην Άρτα”

Η εν λόγω εργασία παρουσιάζει σε μετάφραση στην ελληνική γλώσσα ένα άρθρο του πολύ γνωστού Τούρκου ιστορικού Dr. Semavi Eyice, όπως αυτό δημοσιεύτηκε στο περιοδικό BELGELERLE TÜRK TARİHİ DERGİSİ SAYI:5 ŞUBAT 1968, (Περιοδικό της Τουρκικής ιστορίας με ντοκουμέντα, Τεύχος 5: Φεβρουάριος 1968), το οποίο έχει τον τίτλο “Yunanistan’da Unutulmuş bir Türk Eseri: Narda’da Faik Paşa Camii” («Ένα παλιό Τουρκικό έργο, ξεχασμένο στην Ελλάδα: Το τζαμί του Φαΐκ Πασά στην Άρτα»). Πρόκειται για ένα άρθρο  που,  απ’ ότι έχω διαπιστώσει στην μέχρι τώρα έρευνά μου, στο περιεχόμενό του βασίζονται αρκετά δημοσιεύματα και  εργασίες που έχουν γραφτεί σχετικά με το τζαμί του Φαΐκ πασά στην Άρτα μέχρι σήμερα.

Η εργασία αποτελείται από δύο μέρη. Το πρώτο μέρος περιέχει την ελληνική μετάφραση του άρθρου του Dr. Semavi Eyice. Ο συγγραφέας μας δίνει μερικά στοιχεία για τον Φαΐκ Πασά, τον χρόνο κατασκευής του τεμένους και το ιδρυτικό καταστατικό του, και κάποια ιστορικά στοιχεία για την πόλη της Άρτας μέσα από τα γραπτά του Εβλιγιά Τσελεμπή και του Κυριάκου εξ Αγκώνος. Μας δίνει επίσης μια περιγραφή της εξωτερικής αρχιτεκτονικής του τεμένους, κι αυτό χωρίς να έχει κάνει ο ίδιος επιτόπια έρευνα παρά μόνο εξετάζοντας  σκίτσα και φωτογραφίες από ένα άρθρο του Α. Ορλάνδου (1936), δυο φωτογραφίες του τεμένους που είχαν δημοσιευτεί μέχρι το 1968 σε ένα γερμανικό βιβλίο και ένα λεύκωμα και τρεις φωτογραφίες του 1953, που  χορηγήθηκαν ευγενικά στον συγγραφέα από τον Eugène Dallegio d’Alessio (Πρόκειται για τις φωτογραφίες με αρ. 4, 8, 9, 10, 11, 12, 13 και 14  στο δεύτερο μέρος της εργασίας).

Το επόμενο μέρος της εργασίας περιέχει μια σειρά φωτογραφιών του τεμένους  που τραβήχτηκαν από το 1915 μέχρι  το 1960, οι οποίες παρατίθενται με χρονολογική σειρά. Πρόκειται για τις πιο παλιές φωτογραφίες του μνημείου, όταν αυτό βρισκόταν ακόμη σε σχετικά καλή κατάσταση. Από το 1970 και μετά έχουμε πλέον αρκετές φωτογραφίες του τεμένους. Επίσης παρατίθενται κάποιες πληροφορίες σχετικά με την μοίρα του τζαμιού μετά την απελευθέρωση της περιοχής το 1913.

Σχεδόν 60 χρόνια μετά το άρθρο του Semavi Eyice και σχεδόν έναν αιώνα από την εποχή που το μνημείο καταχωρήθηκε ως διατηρητέο «Ιμαρέτ Τζαμί» (1938),  έχουν  επιτέλους αρχίσει οι εργασίες αναστήλωσης του τεμένους του Φαΐκ Πασά και ευελπιστούμε σύντομα να το δούμε να στέκει  σε όλη του την μεγαλοπρέπεια.

                                                          Αναστασία Γ. Καρρά,   Άρτα, Ιούλιος 2024

Μπορείτε να διαβάσετε την εργασία στο λινκ https://doxesdespotatou.com/wp-content/uploads/2025/12/Ένα-ξεχασμένο-τζαμί-στην-Άρτα.pdf

ή στο λινκ https://www.academia.edu/122532151/%CE%88%CE%BD%CE%B1_%CF%80%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CF%8C_%CE%A4%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%B9%CE%BA%CF%8C_%CE%AD%CF%81%CE%B3%CE%BF_%CE%BE%CE%B5%CF%87%CE%B1%CF%83%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%BF_%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD_%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1_%CE%A4%CE%BF_%CF%84%CE%B6%CE%B1%CE%BC%CE%AF_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%A6%CE%B1%CE%90%CE%BA_%CE%A0%CE%B1%CF%83%CE%AC_%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD_%CE%86%CF%81%CF%84%CE%B1

Δημοσιεύθηκε στη Η Άρτα στην Τουρκοκρατία | Σχολιάστε

Ο μουσικός Παντελής Κίτσος από το Σουμέσι Ροδαυγής

Ο Παντελής Κίτσος του Γεωργίου και της Αναστασίας γεννήθηκε στον οικισμό Σουμέσι Ροδαυγής στις 02 Δεκεμβρίου του 1929.

Ασχολήθηκε με την μουσική παίζοντας βιολί από την ηλικία των 22 χρονών όταν ζούσε στα Ιωάννινα. Για τον σκοπό αυτό παρακολούθησε μαθήματα στο Ωδείο Ιωαννίνων. Επίσης παρακολούθησε και μαθήματα  βυζαντινής μουσικής υπηρετώντας αργότερα ως ιεροψάλτης στην Αγία Τριάδα Σουμεσίου.

Επιστρέφοντας στο Σουμέσι από το 1955 και μετά,  δημιούργησε την δική του ορχήστρα κάτι που τον ανάγκασε να προμηθευτεί τα δικά του μηχανήματα (κόρνες, μπαταρίες, ενισχυτές κλπ). Στα πρώτα χρόνια η κομπανία ήταν σχεδόν οικογενειακή αφού τα αδέρφια του Ιωάννης (1932) έπαιζε κλαρίνο και ο μικρότερος Χρήστος (1944) τραγουδούσε και έπαιζε κιθάρα. Ο Χρήστος νωρίς εγκατέλειψε την μουσική οπότε θέση στην κομπανία για πολλά χρόνια είχε ο Αποστόλης Νούλας (τραγούδι κιθάρα) από την Γραμμενίτσα. 

 Πλέον η ενασχόληση του με την μουσική απέκτησε χαρακτήρα βιοποριστικό. Συμμετείχε σε γάμους,  πανηγύρια και άλλες εκδηλώσεις στην γύρω  περιοχή (Σκούπα, Δαφνωτή, Πλατανούσα, Μονολίθι, Κουκούλια, Γραικικό, Ροδαυγή, Πιστιανά, Αμμότοπο, Γραμμενίτσα, Χανόπουλο, Άρτα, Φιλιππιάδα, Φανερωμένη, Ανώγειο, Γοργόμυλο, Γυμνότοπο, Κεράσοβο κλπ)……… Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα στο λινκ https://xirovouni.com/%cf%80%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%b5%ce%bb%ce%ae%cf%82-%ce%ba%ce%af%cf%84%cf%83%ce%bf%cf%82/

Στη φωτογραφία ο Παντελής Κίτσος στην Αγία Τριάδα Σουμεσίου με Ιωάννη Κίτσο, Πέτρο Μπαρτζώκα και Ελπίδα. Χορεύει η Αναστασία, σύζυγος Σταύρου Αθανασίου. (Κείμενο και φωτογραφία : https://xirovouni.com/

Δημοσιεύθηκε στη Η μουσική, τα σινεμά και το ερασιτεχνικό θέατρο στην Άρτα | Σχολιάστε

Καγκελάρι στη Ροδαυγή…

Καγκελάρι, μάλλον στην πλατεία της Ροδαυγής, κάποιο καλοκαίρι την δεκαετία του ’60, που το χωριό γιορτάζει την εκκλησία της Αγίας Παρασκευής… (Φωτο από προσωπική συλλογή Π.Χ.)

Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα για το καγκελάρι στο λινκ https://doxesdespotatou.com/o-tzoymerkiotikos-choros-kagkelari-2/

Δημοσιεύθηκε στη Η μουσική, τα σινεμά και το ερασιτεχνικό θέατρο στην Άρτα | Σχολιάστε

Κληροδότημα αρ. 2, του Χρίστου Τζαμαρέλου – 1846

“’Εχω γρόσια 385, από τα οποία αφίνω εις μεν τα λάσσα της πόλεώς μας γρόσια 200 διά τα ορφανά, εις δε την Μητρόπολιν γρόσια 20, το δε υπόλοιπον αφήνω εις τον επίτροπόν μου Νικόλαον λιάπη Μηλωνά διά μνημόσυνά μου και τρία σαραντάρια των ιερέων. Τα δε οικιακά μου έπιπλα αφίνω εις τους εξαδέλφους μου Δημήτριον και Χρίστον.

Χρίστος Τζαμαρέλος, Άρτα την 14 Ιανουαρίου 1846″ (Πηγή : ΓΑΚ, Κ.Υ.)

Δημοσιεύθηκε στη Η Άρτα στο πέρασμα του χρόνου | Σχολιάστε

Αγία Παρασκευή Άρτης

“Χωρίον Παρασκευής , μετά οικογενειών 40 περίπου, εκκλησιαζομενων εν τω εις Παρασκευήν κειμένω ιερώ Ναώ της αγίας Παρασκευής, οικοδομηθέντι τω έτει 1782 και πυρπολυθέντι εξ απροσεξίας τω 1875 κατά Απρίλιον , αυτόθι ιερανεύουσι ιερείς 2”. (Πηγή :  ΔΟΚΙΜΙΟΝ ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ ΠΕΡΙ ΑΡΤΗΣ – ΠΡΕΒΕΖΗΣ, Σεραφείμ Βυζάντιος, Εν Αθήναις, 1884)

Στη φωτογραφία ” Στην Αγία Παρασκευή της δεκαετίας του ’60” (Φωτο από ιδιωτική συλλογή)

Δημοσιεύθηκε στη Τα χωριά στον Κάμπο της Άρτας | Σχολιάστε

Από το αρχείο του Tom Barnes – Φωτο 11

Μια ακόμη φωτογραφία του  Τομ Μπαρνς, με υπαίθριο αργαλειό στην Ήπειρο το 1944. Μπορείτε να διαβάσετε σχετικά στο λινκ https://doxesdespotatou.com/apo-to-archeio-toy-tom-barnes-foto-4/

Δημοσιεύθηκε στη Η Άρτα στην κατοχή και την Αντίσταση | Σχολιάστε

Η Παναγιά να σε φυλάει…..

Διανεμήθηκε η μικρή εικονίτσα, στους στρατιώτες του Αλβανικού Μετώπου, τον Δεκέμβριο του 1940. Ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χρύσανθος , ευχόταν” αίσιον και νικηφόρον το νέον έτος” 1941. Ευρέθη στα χαρτιά του δεκανέα από την Άρτα, Ευάγγελου Κοκκίνη…..παρότι στο δελτάριο του έγραφε η μάνα του από την Άρτα ” να φυλάγεσαι”, δεν φυλαγόταν και βρέθηκε τραυματίας τον Μάρτιο του 41 στο 1ο Νοσοκομείο Ιωαννίνων. (Από το αρχείο του κ. Μίμη Χριστοφιλάκη).

Δημοσιεύθηκε στη Η Άρτα στην κατοχή και την Αντίσταση | Σχολιάστε

Μια Αρτηνιά μάνα γράφει……

20 Νοεμβρίου 1940 – Η μητέρα του Βαγγέλη Κοκκίνη, Αναστασία, γράφει στο γιό της στο μέτωπο…..”Να φυλάγησαι…Με τον Αποστόλη θα σου στείλουμε μάλλινες κάλτσες…” Εκτός από την μητέρα Αναστασία,το γράμμα υπογράφουν δίπλα, με μολύβι, ο πατέρας Κ. Κοκκίνης και η Καλιρρόη…… (Φωτο από αρχείο κ. Μίμη Χριστοφυλάκη)

Δημοσιεύθηκε στη Η Άρτα στην κατοχή και την Αντίσταση | Σχολιάστε

Δεκανέας Ευάγγελος Κοκκίνης από την Άρτα

1940-41. Ελληνο’ι’ταλικός πόλεμος. Ο Ευάγγελος Κοκκίνης του Κωνσταντίνου, κλάσεως του 1935 από τον Δήμο Αρταίων κατετάγη στον 12ο Λόχο ΥΝΣΑΘ/Η από τις 27 Αυγούστου 1940 μέχρι τον Απρίλιο του 1941…..Στη φωτογραφία η βεβαίωση του έφεδρου λοχαγού του Βασίλειου Τσουκανέλη από τα Γιάννενα. (Από το αρχείο του κ. Μίμη Χριστοφιλάκη).

Δημοσιεύθηκε στη Η Άρτα στην κατοχή και την Αντίσταση | Σχολιάστε

Προφήτης Ηλίας Αγνάντων

1960ς – Ο Προφήτης Ηλίας στα Άγναντα. (Φωτο από προσωπική συλλογή).

Δημοσιεύθηκε στη Τα Τζουμέρκα και τα χωριά τους | Σχολιάστε