ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΡΙΓΓΑ – H ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΗ ΜΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ (1)

———————–
“Γεννήθηκα στα 1897, στα Τζουμέρκα της Ηπείρου, στο χωριό Άγναντα και κατέβηκα στα 1898 με τους γονείς μου στην Άρτα όπου μένω μέχρι σήμερα στην οδό Ζαλόγγου, κοντά στην Παρηγορήτρια.
Παντρεύτηκα όταν ήμουνα 17 χρονώ. Ο άντρας μου Χρίστος Ρίγγας ήτανε τσαγκάρης, καλός άνθρωπος και δουλευτής, παράπονο δεν είχα. Εγώ εκτός από τις δουλειές του σπιτιού, έραβα και γυναικεία ρούχα γιατί ήμουνα μοδίστρα, βοήθαγα τον άντρα μου στη δουλειά του, έραβα τα φόντια για τα παππούτσια, δούλευα και στα χωράφια. Λιγοστά τότε τα εισοδήματα, λίγα πορτοκάλια και καλαμπόκι.
Γέννησα 16 παιδιά αλλά ζήσανε μόνο τρία. Ο Μάχος, ο Ράκιας (Θόδωρος) κι ο Νίκος. Τα έντεκα παιδιά μου πεθάνανε όταν ήτανε μικρά από ένα μέχρι 6 χρονώ αλλά ο Μήτσος μου κι ο Κώτσος μου, που πεθάνανε από πνευμονία στα 1938 και στα 1939, ήτανε 18 χρονώ ο πρώτος και 19 ο δεύτερος.
Από τα 1937 μέχρι τα 1940, μέσα σε τρία χρόνια, έχασα τους γονιούς μου, έναν αδελφό, μια αδελφή, Ουρανία τ’ όνομά της, τον άντρα μου και τα δυο παλληκάρια που σας είπα παραπάνω. Έτσι χαροκαμένη με βρήκε ο πόλεμος, με τα τρία ορφανά παιδιά μου, που ήτανε δεκαοχτώ, εφτά και τριω χρονώ και πάλευα να τα μεγαλώσω μα κείνα τα λίγα χτήματα που μ’ άφησε ο πατέρας μου.
Είμαι αγράμματη γιατί κείνα τα χρόνια, τα κορίτσια δεν τα στέλνανε σκολείο. Η αδελφή μου η Ουρανία, μικρότερη από μένα είχε παντρευτεί έναν παλιό κομμουνιστή της Άρτας, το Μένιο Ζαρκαλή, που πέθανε πέρυσι, τσαγκάρης κι αυτός σαν τον άντρα μου. Απ’ αυτόν το γαμπρό μου είχα ακούσει, πριν τον πόλεμο, για την κατάργηση της εκμετάλλευσης και για ισότητα. Θυμάμαι ύστερα από τόσα χρόνια τα λόγια του που τότε δεν τα πολυκαταλάβαινα. Μέσα όμως στον αγώνα και στη φωτιά της Αντίστασης κατάλαβα πολύ καλά ότι μαζί με τη λευτεριά πρέπει να να’ χουμε δικαιοσύνη, να σταματήσει η εκμετάλλευση της αγροτιάς, να γίνουν νοσοκομεία για τους άρρωστους και σκολειά για τα παιδιά, να μαθαίνουμε γράμματα και τα κορίτσια και να προστατεύουμε τα γερατειά….
Για κείνα τα χρόνια της Αντίστασης θέλω να σας μιλήσω……”
(Πηγή : Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΗ ΜΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ, Πηνελόπης Ρίγγα, Έκδοση “Η Γυναίκα στην Αντίσταση”, 2018 από όπου και η φωτογραφία του εξωφύλλου) 

Δημοσιεύθηκε στην Η Άρτα στην κατοχή και την Αντίσταση. Αποθηκεύστε τον μόνιμο σύνδεσμο.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *