Σε μια πάροδο της οδού Ανενομύλων, το σπίτι της φωτογραφίας αποπνέει την ατμόσφαιρα ενός παλιού ηπειρώτικου σπιτιού της δεκαετίας του ’50. Το σκηνικό έχει μια ήρεμη, νοσταλγική χροιά, σαν να κρύβει ιστορίες περασμένων χρόνων που μένουν ζωντανές μέσα στη φθορά και τη γοητεία του χώρου.
Η πέτρινη τοιχοποιία, τα μπλε κουφώματα και η σκάλα με τα μεταλλικά κιγκλιδώματα συνθέτουν μια εικόνα που σε πλημμυρίζει με ζεστασιά. Η βλάστηση —ιδίως η κληματαριά που απλώνεται στην πρόσοψη— προσθέτει μια αίσθηση ελαφριάς εγκατάλειψης αλλά και φυσικής ομορφιάς, σαν το σπίτι να συνεχίζει να “αναπνέει” μέσα στον χρόνο.
Το υγρό έδαφος με τις πρασινάδες και η απαλή, συννεφιασμένη φωτεινότητα ενισχύουν την αίσθηση μιας ήσυχης, νοσταλγικής γωνιάς, λίγο κρυμμένης μέσα στην πόλη.
