“Στο 8τάξιο Γυμνάσιο Θηλέων Άρτας μπήκα το 1941, μετά από εισαγωγικές εξετάσεις. Συστεγαζόταν με το Γυμνάσιο Αρρένων. Μια εβδομάδα πηγαίναμε πρωί τα κορίτσια και μία τα αγόρια. Οι μαθήτριες δεν ήταν μόνο από την Άρτα αλλά και από τα γύρω χωριά, όπως Πέτα, Κωστακιοί, Κομπότι, ακόμα και από την Αμφιλοχία………..
Με τα αγόρια δεν είχαμε πολλά – πολλά, αλλά συχνά βρίσκαμε κάτω από τα θρανία ραβασάκια που μας ζητούσαν ραντεβού ή μας έγραφαν το όνομά τους…..οπότε ξέραμε με ποιόν καθόμαστε στο ίδιο θρανίο.
Φορούσαμε μαύρη ποδιά με άσπρο γιακαδάκι και τα μαλλιά κοτσιδάκια. Στη γυμναστική φορούσαμε μαύρες κιλότες μέχρι το γόνατο. Κάθε καλοκαίρι κάναμε γυμναστικές επιδείξεις στο γήπεδο της πόλης. Στην αυλή του σχολείου στην επέτειο της 25ης Μαρτίου διοργανώνονταν χορευτικές εκδηλώσεις. Στην αίθουσα εκδηλώσεων του σχολείου γίνονταν οι γιορτές με ποιήματα και σκετς.
Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, δεν θυμάμαι ακριβώς πότε, το σχολείο σταμάτησε τη λειτουργία του για 2 – 3 μήνες περίπου. Δεν χάσαμε χρονιά. Τα πρωινά μας έδιναν συσσίτιο γάλα ζαχαρούχο με κακάο. Το έβραζαν οι μαγείρισσες σε ένα καζάνι και μας το μοίραζαν στα κυπελάκια μας. Αν και ο πατέρας μου είχε πρόβατα και το γάλα δεν μας έλειπε, αυτό μου άρεσε περισσότερο.
Πηγαίναμε ημερήσιες εκδρομές με τα πόδια μέχρι Γραμμενίτσα, Μαράτι, Κάτω Παναγιά, Θεοτοκιό.
Όταν βγαίναμε από το σπίτι για τη βόλτα μας, υποχρεωτικά φορούσαμε την ποδιά, τα μαλλιά δεμένα και η ώρα κυκλοφορίας ήταν περιορισμένη. Επίσης θυμάμαι ότι μας άρεσε να βγάζουμε φωτογραφίες. Υπήρχαν πολλοί πλανόδιοι φωτογράφοι, οι οποίοι στις βόλτες μας, στις εκδρομές μας αλλά κυρίως στις γιορτές του σχολείου μας απαθανάτιζαν……” (Αφήγηση της Αλίκης Καραβασίλη – Κουτσούμπα, όπως δημοσιεύτηκε στο βιβλίο του Ε. Ιντζέμπελη ΜΙΑ ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ 1ου ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΑΡΤΑΣ, Πάτρα, 2013)
Στη φωτογραφία «7 – 4 – 1948 : Από αριστερά Αλίκη Καραβασίλη, Αλίκη Κοντίμου, Γεωργία Αναγνωστοπούλου» (Η φωτογραφία είναι από το αρχείο της Αλίκης Καραβασίλη – Κουτσούμπα, όπως δημοσιεύτηκε στο ίδιο βιβλίο)
