Αλ. Ντζιόκας (κλαρίνο), Νικ. Περίδρομος (βιολί), Αλ. Μιχάλης (βιολί), Αν. Μιχάλης (ντέφι), Μ. Μιχάλης (βιολί), Δ. Μιχάλης (ντέφι, λαούτο), Γ. Μιχάλης (κλαρίνο), Λ. Πρέντζας (κλαρίνο), Απ. Γιάννος (βιολί), Παντ. Γιάννος ( βιολί), Λεων. Φωτίου (βιολί), Χρ. Φωτίου (βιολί – τραγούδι), Αλ. Σπηλιάς (λαούτο), Σωτ. Κολιοκώστας (κλαρίνο), Νικ. Κολιοκώστας (τραγούδι), Κων. Κωσταβασίλης (βιολί), Κων. Κουτσαύτης (βιολί), Νικ. Παππάς (κλαρίνο), Δημ. Τυρολόγος (κλαρίνο), Θεοφ. Μπουζάνης (κλαρίνο), Γρηγ. Γιαννάκης (κλαρίνο), Ηλ. Πλιάτσικας ( κλαρίνο), Βασιλ. Ρίζος (κλαρίνο) Ευάγγ. Κουτσοκώστας (κλαρίνο), Γ. Φλούδας (βιολί), Κων. Άγγελος (τραγούδι), Χρ. Λύτρας (τραγούδι). (Πηγή : ΣΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΤΑ ΓΥΡΙΣΜΑΤΑ, Γ. Κουτσούμπας, Άρτα, 2004)
Στη φωτογραφία από διήγημα του Σπύρου Νεραϊδιώτη «…….Στο κλαρίνο ήταν ο Τσίλιας (Βασίλης) Στεργίου από τις Σελλάδες Άρτας και ο Σωτήρης Κολιοκώστας, από το Παλιοκάτουνο Άρτας. Δίπλα ήταν ο Στράτος Κατσίμπρας από τον κάμπο της Άρτας, που έπαιζε κιθάρα και τραγουδούσε, και παραδίπλα ο νεαρός τότε Χρήστος Φωτίου, που έπαιζε βιολί και που επίσης τραγουδούσε.
Αυτοί οι εξαίρετοι και αξιόλογοι κλαριτζήδες, με τους τραγουδιστές που είχαν και μαζί με τους υπόλοιπους λαϊκούς οργανοπαίχτες στο βιολί, στο λαούτο, στην κιθάρα και στο ντέφι, συγκροτούσαν μια πολύ καλή ζυγιά, που γλεντούσε τον κόσμο ανάβοντας τα μεράκια του και σβήνοντας τους καημούς του. Έρχονταν εκείνα τα χρόνια συνέχεια στα πανηγύρια και ήξεραν τα πατήματα του καθενός στα τραγούδια που χόρευαν. Οι χωριανοί και γενικότερα οι πανηγυριώτες τους εκτιμούσαν και τους αγαπούσαν….». (Πηγή : ΑΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΑ, Σ. Νεραϊδιώτης, http://www.elliniki-gnomi.eu/)
