“……Εκείθεν η οδός μετά 1 ώραν λήγει εις το χωρίον Άγναντα, πέραν του οποίου συναντά την διά της δεξιάς όχθης του ποταμού της Άρτας οδόν προς τους Καλαρρύτας. Το τελευταίον τούτο διάστημα είναι 4 ½ ωρών.” (Κοκίδης, 1880)
“…..Η από Αγνάντων μέχρι Πραμάντων οδός μειονεκτεί της προτέρας, αλλ’ η από Πραμάντων μέχρι Καλαρρυτών είναι τοσούτον ελεινή, κατά το πλείστον δυσχερώς βατή, ενίοτε δε και κινδυνώδης, ώστε η αγανάκτησις πνίγει, ανά παν βήμα, τον διαβάτην, η δε εντροπή υπερβαίνει την αγανάκτησιν, η εντροπή ναι ! δια κατάστασιν δημοσίας οδού,ζημιούσης σκληρώς αλλά δικαίως την φήμην και υπόστασιν πάσης πεπολιτισμένης Κυβερνήσεως.” (Παγανέλης, 1905).
Στη φωτογραφία “Ερείπια από το Χάνι στο δρόμο μεταξύ Πραμάντων – Κηπίνας”. Η φωτογραφία είναι του Βασίλη Γκανιάτσα, όπως δημοσιεύτηκε στην εργασία της Α. Καρρά ΤΑ ΑΓΡΟΤΙΚΑ ΧΑΝΙΑ ΤΗΣ ΑΡΤΑΣ, που μπορείτε να την διαβάσετε εδώ
