Μια και τελευταία γίνεται πολύς λόγος για την τουριστική προβολή της πόλης της Άρτας και της περιοχής γενικά, ας ρίξουμε μια ματιά στον τρόπο που αυτή παρουσιάστηκε σε ένα τουριστικό φυλλάδιο του ΕΟΤ για τη Δυτική Ελλάδα, το 1978.
«…….Στα βορειονατολικά της Πρέβεζας βρίσκεται η ΑΡΤΑ. Σ’ όλη την γύρω περιοχή υπάρχουν κάμποι γεμάτοι πορτοκαλιές και στα ορεινά, τα βουνά είναι κατάφυτα από έλατα, καστανιές, βελανιδιές και οξιές.
Η Άρτα είναι μια πόλη με πολλά αξιοθέατα, κυρίως από την εποχή του Βυζαντίου. Οι Κομνηνοί και οι Άγγελοι στόλισαν την πόλη με πολλές εκκλησίες. Στους ναούς της Αγ. Θεοδώρας, της Παναγίας της Παρηγορήτισσας και του Αγ. Βασιλείου θαυμάζουμε τις σπάνιες εικόνες από τις θαυμάσιες τοιχογραφίες. Επίσης οι μονές των Βλαχερνών και της Κάτω Παναγιάς, χτισμένες κι αυτές στους Βυζαντινούς χρόνους, διατηρούνται μέχρι σήμερα θαυμάσια.
Μέσα στην πόλη λειτουργεί σήμερα Αρχαιολογικό Μουσείο. Αν το επισκεφθείτε θα δείτε τη χάλκινη τεφροδόχο με νομίσματα όλων των εποχών. Επίσης στην οδό Βασιλέως Πύρρου υπάρχει αρχαϊκός ναός. Σώζονται επίσης αρχαίο θέατρο και το Φρούριο της πόλης με αρχαία και βυζαντινά τείχη.
Σε απόσταση 26 χλμ., βόρεια της Άρτας, μεταξύ Αμμότοπου και Γοργόμυλου, σώζεται αρχαία ακρόπολη του Αμμότοπου. Ο ποταμός Άραχθος διασχίζει την Άρτα. Δίπλα στη μεγάλη γέφυρα του ποταμού, πάνω από την οποία περνά η οδική αρτηρία Αντιρρίου – Ιωαννίνων, βρίσκεται ένα μικρό παλιό γεφύρι. Είναι το θρυλικό «Γεφύρι της Άρτας» που η παράδοση λέει ότι στα θεμέλια του χτίστηκε ζωντανή η γυναίκα του πρωτομάστορα για να στεριώσει.
Ο Αμβρακικός κόλπος βρέχει τα νότια της Άρτας σχηματίζοντας λιμνοθάλασσας. Σε πολλές απ’ αυτές λειτουργούν ιχθυοτροφεία. Ακρογιαλιές υπάρχουν πολλές στα νερά του Αμβρακικού.
Από την Άρτα, Εθνικές οδοί μεταφέρουν τους επισκέπτες στα Ιωάννινα, στα Τρίκαλα (υπό κατασκευή), στην Πρέβεζα και στην Αμφιλοχία.
Η περιοχή στα νοτιοανατολικά της Άρτας έχει ονομαστεί «Ελβετία της Ελλάδας*». Τα βουνά που καλύπτουν την μεγαλύτερη έκταση του εδάφους της είναι κατάφυτα από έλατα, βελανιδιές, καστανιές, καρυδιές, πλατάνια και οξυές. Πάνω στις πλαγιές τους βρίσκονται σκαρφαλωμένα αμέτρητα γραφικά χωριουδάκια, χτισμένα αμφιθεατρικά και με την παραδοσιακή αρχιτεκτονική των ορεινών οικισμών…..». (Πηγή : WESTERN GREECE, 1978, ΔΥΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ, 1978 Publisher: Greek National Tourism Organisation, Designer: Katerina Vittou, Printer: Aspioti-ELKA)
*Σαν «Ελβετία της Ελλάδας» ονομάζεται η περιοχή με το δάσος Γαβρόγου, που ατενίζει τον Αμβρακικό και το Ιόνιο. Μια πανέμορφη περιοχή, σήμερα Δήμος Γ. Καραϊσκάκη, με σπουδαίες ιστορικές αναφορές (ας μην ξεχνάμε ότι ήταν η πατρίδα του ήρωα της επανάστασης Γεώργιου Καραϊσκάκη), που δυστυχώς δεν έτυχε τουριστικά την αξιοποίηση που θα έπρεπε.
Στην φωτογραφία το εξώφυλλο του τουριστικού φυλλαδίου του 1978.
