————————————
“Στο κάστρο της Άρτας προσκολλημένο στη βόρεια πλευρά μεγάλου, ορθογώνιας κάτοψης, βυζαντινού κτηρίου, πιθανά του ανακτόρου των Hγεμόνων της Ηπείρου, σώζονταν ως τη δεκαετία του 1930, τα ίχνη ενός μικρού ναού, που υποθετικά ταυτίζεται με το βασιλικό παρεκκλήσιο.
Στη βυζαντινή περίοδο ανήκε στο κατώτερο τμήμα της τοιχοποιίας. Τυπολογικά ανήκε στον μονόχωρο δρομικό τύπο ναού. Οι διαστάσεις του ήταν 10.40 μ. μήκος και 5.10 μ. πλάτος. Είχε βορειοανατολικό προσανατολισμό και στην ανατολική πλευρά προείχε η ημικυκλική αψίδα. Είχε κτιστεί με ακανόνιστη τοιχοδομία με μεγάλους λίθους προφανώς αρχαίας προέλευσης. Στους αρμούς παρεμβάλλονταν σποραδικά επάλληλα πλινθία, όπως και στο μεγάλο κτήριο. Ο ναός ήταν κατά πάσα πιθανότητα σύγχρονος του ανακτόρου. Χρονολογείται μάλλον στην περίοδο του Μιχαήλ Β’ στα μέσα ή το δεύτερο τέταρτο του 13ου αιώνα. Η θέση του ναού σήμερα επισημαίνεται από τον μικρό σύγχρονο ναό που κτίστηκε πάνω στα θεμέλια του παλαιότερου, πίσω από το συγκρότημα του ΞΕΝΙΑ Άρτας. Από τον αρχικό ναό σήμερα δεν διακρίνονται ίχνη”. (Πηγή : Διδακτορική διατριβή του Νικόλαου Καπώνη με θέμα “Η ΝΑΟΔΟΜΙΚΗ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΤΟΥ ΔΕΣΠΟΤΑΤΟΥ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ”, Παν. Ιωαννίνων, Αγρίνιο, 2005)
Στη φωτογραφία το Νέο Παρεκκλήσι πίσω από το ΞΕΝΙΑ, αφιερωμένο στους Αγίους Πάντες. (Φωτο από προσωπική συλλογή)
———————————–
“Αρχιτεκτονική Περιγραφή : Οι δύο φέροντες τοίχοι του παρεκκλησίου των Αγίων Πάντων, εντός του Κάστρου, είναι από τοιχοποιία. Η αψίδα του ιερού είναι τοίχωμα μπετόν. Όλες οι επιφάνειες του μπετόν έχουν μείνει γυμνές και έχουν χρωματιστεί λευκές ή γκρίζες. Η επάνω επιφάνεια του θόλου και της πλάκας του υποστέγου χρωματίστηκαν κεραμιδί. Ένα σιδερένιο υαλοστάσιο, με κίτρινα κρύσταλλα κλείνει το κενό μεταξύ του υπερύθρου και του θόλου στη δυτική όψη.”
Στη φωτογραφία το Παρεκκλήσι από την Δυτική πλευρά. (Φωτο και σχόλιο από άρθρο περί του ΞΕΝΙΑ της Άρτας σε αρχιτεκτονικό έντυπο, 1964)
