Έτσι λεγόταν η περιοχή γύρω απ’ την σημερινή πλατεία Κακαβά καθώς στη μέση της πλατείας υπήρχε ένα μεγάλο πλατάνι. Εκεί υπήρχε και το πηγάδι του Πλάτανου, με την μεγαλύτερη διάμετρο ανοίγματος απ΄όλα τα άλλα. Στο πηγάδι αυτό, που είχε καθαρό και κρύο νερό, είχαν τοποθετήσει το 1910 χειροκίνητη αντλία – μαγγάνι – για την άντληση του νερού. Κάποτε κάποιοι Αρτινοί, κάθε αρχή καλοκαιριού, κατέβαζαν στο πηγάδι με κουβά μερικά ζωντανά χέλια για να προχωρήσουν, να βρουν διέξοδο εκεί απ’ όπου ερχόταν το νερό με σκοπό να ανοίξουν τις υδάτινες αρτηρίες και να έχει περισσότερο νερό το πηγάδι….Απέναντι, στη γωνιά Σκουφά και Νόρμαν υπήρχε το εστιατόριο και ξενοδοχείο του Καζάκου, που κι αυτό διέθετε δικό του πηγάδι…Στην πλατεία του Πλάτανου υπήρχε και το καφενείο του Κακαβά….Ο κ. Τσιλιγιάννης στο βιβλίο του για την παλιά Άρτα περιγράφει το εξής περιστατικό. “ Όταν ανέλπιστα ένας γραφικός τύπος της ‘Αρτας, ο Θανάσης ο Τζώνης, εκλέχτηκε πρώτος βουλευτής στις εκλογές του 1924, πολύς λαός ξεχύθηκε στους δρόμους και στα κρασοπουλιά και τα κεράσματα έδιναν κι έπαιρναν. Τα βιολιά έκαναν χρυσές δουλειές. Παρότι ο Τζώνης ήταν ασήκωτος απ’ το πολύ πάχος, τον πήραν στα χέρια, τον πήγαν στου Κακαβά και τον ανέβασαν πάνω στο σοφρά του πηγαδιού που ήταν μπροστά στο καφενείο. Απ’ εκεί ψηλά χαιρετούσε, κούναγε τη μαγκούρα του, έστελνε φιλιά και το πλήθος από κάτω ζητωκραύγαζε. Το πως δεν έπεσε μέσα στο πηγάδι, ήταν θαύμα.”
Στην ίδια συνοικία υπήρχε αρχαίος ναός του Ιωάννη του Θεολόγου, μετόχι της Μονής Αγίας Λαύρας, ο οποίος εποπτεύονταν από τον ιερέα της Αγίας Θεοδώρας……”Επειδή δε οι ενορίται, ων έξαρχος ην ο Ιωάννης Μπαλτάς, εσχάτως κατά το 1871-72 έτος, αγαθόν έθεντο σκοπόν, εκ βάθρων ανήγειραν αυτόν μεγαλοπρεπή και ένδοξον, όστις κατ΄αίτησιν των ενοριτών, ετιμήθη εις όνομα των Θεοστέπτων Βασιλέων Κωσταντίνου και Ελένης. Έχει δε ένα ιερέα εφημέριον η ενορία αύτη και 35-40 οικίας και ουδέν έτερον. Εν τη ανεγέρσει τούτου, ανορυττομένων των θεμελίων, ευρέθεισαν λείψανα μεγαλοπρεπούς Μεγάρου».΄Ετσι περιγράφει την ενορία του Πλάτανου ο Σεραφείμ Ξενόπουλος στο Δοκίμιό του και προφανώς εννοεί τα λείψανα του Μικρού Θεάτρου της Αρχαίας Αμβρακίας που σήμερα βλέπουμε να χάνονται κάτω απ΄τα θεμέλια του Ναού του Αγίου Κωσταντίνου….
(Στη φωτογραφία η Πλατεία Κακαβά το 1955, όπως δημοσιεύτηκε στο μπλογκ @anexitilo.net/ )
