“Στο Συρράκο εγκαινιάστηκε το Λαογραφικό Μουσείο στο σπίτι που έκτισε ο Κωσταντίνος Αβδίκος πριν από 150 χρόνια. Ο Κ. Αβδίκος ήταν έμπορος τυριών και ταξιδευτής στην Τεργέστη, στη Νάπολη, στη Μάλτα. Το σπίτι του στο Συρράκο το έχτισε περήφανο, τρίπατο, με μεγάλα παράθυρα, διπλές πόρτες, μεγάλες αυλές και την αυλόπορτα φοδραρισμένη με λαμαρίνα γερή, για ν’ αντέχει, όπως γράφει η συγγραφέας του βιβλίου «Του γύφτου τ’ άργανα». Οι τοίχοι τόζωναν σαν κάστρο και τα μικρά του ντουλάπια ήταν πολεμίστρες κι ένα σωρό κρύπτες, που ούτε τις υποπτευόταν κανείς, όπου έκρυβαν μονόκαννα ή δίκαννα όπλα. Το σπίτι μέσα στολίζονταν με τα χρόνια, γιατί ο νοικοκύρης, μεγάλος έμπορος της εποχής του, κουβαλούσε από την εσπερία, όπου πήγαινε για τις δουλειές του, λογής – λογής στολίδια. Κι ήταν πάντα, ανοιχτό, χαρούμενο και φύλαγε κι ανάσταινε πέντε θυγατέρες κι ένα μοναχογιό…………..
Όμως «ήρθανε χρόνια δίσεκτα, μήνες φαρμακωμένοι», που λέει κι ο ποιητής κι «άλλους έφαγε η ξενιτιά κι άλλους τους πήρε ο χάρος». Οι κοπέλες παντρεύτηκαν κι έφυγαν, ήταν βλέπεις ξενογωνιές. Ο γιός έγινε δικηγόρος και από το 1927 που εμφανίστηκε για λίγες μέρες στο χωριό δεν ξαναεμφανίστηκε, ούτε κανείς από την οικογένειά του….Ρήμαξε το σπίτι…….”
(Πηγή σχολίου & φωτογραφίας : ΣΥΡΡΑΚΟ, ΤΟ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΣΠΙΤΙ, Ε. Φωτιάδου, Ιωάννινα,1999)
Καρτέλα που καταγράφονται τα 6 από τα 8 μέλη της οικογένειας του Κωσταντίνου Αβδίκου, παππού της Ερμηνείας Φωτιάδου και πρώτου ιδιοκτήτη του σημερινού Λαογραφικού Μουσείου στο Συρράκο. Λείπουν οι κόρες του Όλγα Αυδίκου – Βασταρούχα και Αικατερίνη Αυδίκου -Νίκα. Πρέπει να είναι πριν το 1908.
