——————————–
Ο Αλή προκειμένου να πλουτίσει προχωρούσε με κάθε τρόπο σε κινήσεις που ωφελούσαν το προσωπικό του συμφέρον, αδιαφορώντας αν ήταν νόμιμες ή παράνομες. Δεν υπήρχε κάτι που να δίσταζε να κάνει, δεν υπήρχε μέθοδος που να απέφευγε να ακολουθήσει προκειμένου να πλουτίσει. Τα τσιφλίκια αποτελούσαν την πιο σημαντική πηγή πλούτου του Αλή Πασά. Ο ίδιος μαζί με τους γιους του απέκτησε εκατοντάδες τσιφλίκια. Σχεδόν όλα αποκτήθηκαν με παράνομα μέσα και κάποιες φορές με εκφοβισμό ή αρπαγές. Πολλές φορές δε αποσπούσε χρήματα και περιουσίες από τον λαό με τρόπο κτηνώδη. Για παράδειγμα, μερικές μαρτυρίες διαφύλαξαν την τραγική απόγνωση στην οποία περιήλθε ο λαός της Άρτας, τους βασανισμούς, τις φυλακίσεις και την οικονομική καταστροφή κατά την εκδήλωση της επιδημίας πανώλης, ύστερα απ΄την απόφαση ενός βαθύτατα ψυχανώμαλου τυράννου για την εφαρμογή σκληρών και απάνθρωπων αρπαχτικών μεθόδων προς κόρεσιν της καταστρεπτικής ιδιοτέλειάς του. “…… Ανηγόρευσε δ’ αυτός εαυτόν πάντων των άνευ γόνων αρρένων αποθνησκόντων κληρονόμον (….) εκληρονόμησε πάντα άνευ γόνων θανόντα”. Ο Ν. Πατσέλης, στηριγμένος στις σημειώσεις του Fr. Pouqueville τονίζει ότι “….κατά την ένσκηψιν του λοιμού εις Άρταν, η μόνη απασχόλησις του Αλή ήτο η αποστολή διαφόρων επιτρόπων προς κατάληψιν των περιουσιών των αποθανόντων άνευ κληρονόμων. Επειδή όμως το πλείστον των αδεσπότων κληρονομιών συνίστατο εξ ακινήτων, άτινα έπρεπε να αποδώσουν το ταχύτερον, ο Αλή μετέφερε εις Άρταν 4000 κατοίκους εk των χωρίων της Κασσιοπίας, τους οποίους ηνάγκασε να καταλάβουν τα εγκαταλειφθέντα ακίνητα προς πληρωμήν ενοικίου”. Επίσης μέσα από το βιβλίο του Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως, ο ίδιος ο Fr. Pouqueville δίνει μια εφιαλτική εικόνα των αρπαχτικών μεθόδων : “…..άμα δε επισχεθείσης της επιδημίας ο Αλή πασάς έπεμψεν απεσταλμένους, οίτινες ήσαν επιτετραμμένοι να διευθετήσωσι την κατάστασιν των επίπλων και της ακινήτου περιουσίας, της οποίας εθεωρείτο γενικός κληρονόμος. Ίνα προβώσιν εις την καταγραφήν της περιουσίας των, οι δυστυχείς διασωθέντες του θανάτου, με κίνδυνον να εγείρουσιν την μολυσματικήν νόσον, ηναγκάσθησαν, παρά τις παρακλήσεις του γάλλου πρόξενου κ. Ούγου Πουκεβίλλ, να πλύνωσιν εις τα ύδατα του Ινάχου τα μαλλία των στρωμάτων, τας σινδόνας και τα πεποτισμένα έτι διά του πύου των βουβώνων σπληνία, ενώ εισπράκτορες συνέλεγον και ανέγραφον τον ολίγον χρυσόν και άργυρον, τους οποίους δεν είχον κεκρυμμένους. Τα κοίλα των δένδρων, αι ελάχισται κοιλότητες επιθεωρήθησαν, επειδή δε εύρον πέριξ σκελετού ζώνην πλήρη χρυσών ενετικών νομισμάτων προέβησαν εις λεπτομερή εξέτασιν των οστών(….). Πάντες οι της πόλεως άρχοντες συλληφθέντες εις ποικίλας υπεβλήθησαν βασάνους, ίνα ομολογήσωσιν που ευρίσκοντο οι κεκρυμμένοι θησαυροί. Εις τούτων κατηγορηθείς ως υπεξαιρέσας αντικείμενά τινα εβυθίσθη εις λέβητα πλήρη ζέοντος ελαίου. Γέροντες, γυναίκες, τέκνα, πλούσιοι και πένητες άπαντες ερωτήθησαν τεθέντες υπό μάστιγα. Και προσθέτει αλλού Κι εννοούσε να παρακολουθή όλες αυτές τις θηριωδίες”. (Πηγή : Η ΕΠΙΔΗΜΙΑ ΠΑΝΩΛΗΣ ΣΤΗΝ ΑΡΤΑ, Περιοδικό ΣΚΟΥΦΑΣ, τχ. 54-55, 1980)
Στη φωτογραφία : Χαρακτικό με τα φρικτά βασανιστήρια στην περίοδο της Τουρκοκρατίας. (Πηγή : Ιντερνετ)
