Σε ένα φύλλο της εφημερίδας Αμβρακία του 1964, ο δικηγόρος Άρτης Χ. Κοντοχρήστος επισημαίνει τις αλλαγές που έχει φέρει η τεχνολογική πρόοδος στον θεσμό της εμποροζωοπανήγυρης και προτείνει λύσεις :
“Σε λίγες μέρες έρχεται στην πόλιν μας το ξακουστό άλλοτε ανά τις περιοχές και τους καιρούς παζάρι της Άρτας, το οποίο αι σύγχρονες εξελίξεις, οι αυτοκινητόδρομοι μέχρι τα έπακρα και οι άμεσοι επικοινωνίαι των αγοροπωλητών των ειδών με τους τόπους παραγωγής και τα κέντρα καταναλώσεως, η αντικατάσταση των μεταφορικών μέσων και των ζευγαριών με τη ρόδα, η εισαγωγή ειδών τροφίμων, κρέατος κλπ. εκ του εξωτερικού και η δια πρατηρίων διάθεση τούτων μέχρι τα ακραία χωρία και άλλο μείωσαν την κίνηση του ζωοπάζαρου, ιδίως κατά την εμποροπανήγυρη και την παλαιά θέση των ετησίων αυτών ζωεμποροπανήγυρεων ευρύτερον, την οποίαν αντικαθιστούν σιγά σιγά οι τοπικές και διεθνείς εκθέσεις. Εις την διεθνή, φερ’ ειπείν, έκθεση Θεσσαλονίκης, εκτίθενται όλα τα προς πώληση παραγόμενα βιομηχανικά και της γης προϊόντα μας, και τα πρατήρια, οι οργανισμοί παραγωγής και οι αντιπρόσωποί των δύνανται να τα διαθέσουν στους καταναλωτές εις οποιανδήποτε εποχή και ημέρα, μέχρι και της τελευταίας καλύβας διά των αυτοκινήτων των κλπ. και απέμειναν δια τον σοβαρόν αυτόν άλλοτε συντελεστή της οικονομικής κινήσεως στο τόπο, σήμερον απομεινάρια από την ζωοπανήγυρη, ήτοι ολιγότερες πωλήσεις εκ των βοοειδών εις ζωέμπορους των μεγαλοπόλεων, ελάχιστες πωλήσεις ιπποειδών, μα πολύ ελάχιστες δια τας ανάγκας των χωρικών από τα αιγοπρόβατα, που έλειψαν κι’ αυτά, μόνον τα διά το τσιγκέλι, τα σιτηρά ουδόλως, και έμειναν από την παλαιά εμποροπανήγυρη μονό τα μπιμπελά, μικροπράγματα, τα γυαλικά, τα παλιά και φορητά θέατρα και παιγνίδια και τίποτα σχεδόν άλλο.
Ενώ αντιθέτως πολλαί συγκεντρώσεις γίνονται τώρα κατά τόπους και συνέδρια και τοπικές εκθέσεις κατ’ έτος, αίτινες ηδύναντο να γίνουν ταυτοχρόνως, κατά τον χρόνον αυτόν της εμποροπανηγύρεως εδώ, ως αι τοιαύται της Δ\νσεως Γεωργίας, των διαφόρων βιομηχανικών παραγωγών, τα συνέδρια των Δασκάλων, των Προέδρων κοινοτήτων, των Ιερέων, οπού πολύ περισσότερον θα εξετίθεντο τα εκθέματα, και εις τους πέραν των συνέδρων αι σκέψεις και αποφάσεις θα εγίνοντο προς κοινότερο όφελος γνωσταί και επικοινωνία όλων και η κίνηση γενικώς θα ήτο μεγαλυτέρα στην πόλη. Εάν ο «Σκουφάς» π.χ. και αυτός ή τα γυμνάσια είχαν και αυτά τας εκθέσεις των δια το κοινό, τότε, κατά την συρροή και των χωρικών από τα χωριά και έξω τόπους, έχουμε την γνώμη ότι οι σκοποί των εκθέσεων όλων θα επιτελούντο πληρέστερα και πολύ χρησιμότερα δια τον σκοπόν που ενεργούνται, και δια τους εκθέτες και δια την διάθεση, και δια την γνώση περί αυτών και στο κοινό ευρύτερα μέχρι των τόπων όλων των μαθητών π.χ. και όχι μόνο των Αρτινών. Και επιδιώκοντας την συντήρηση και τον εκσυγχρονισμό της ωφελίμου αυτής κοινωνικής, οικονομικής και μορφωτικής ακόμη εμποροπανηγύρεως του πλουσίου τόπου μας, έχομεν την γνώμη ότι μια απόφαση της διοικήσεως του νομού και της πόλεως κυρίως περί συντονισμένης και συγχρόνου άμα τοιαύτης, ποικίλου και καθολικής των εκθέσεων, κατά την ετησίαν μας παλαιά εδώ εμποροζωοπανήγυρη, ως οι ανάγκες και οι σκοποί των προγονών την θέσπισαν και το θέλει ο κόσμος………».(Πηγή : Εφημερίδα «Αμβρακία» , α.φ.19, 14 Σεπτεμβρίου 1964)
Στη φωτογραφία Ανακοίνωση του Δημάρχου Άρτης Χ. Γκίζα για την διαφήμιση της εμποροζωοπανήγυρης σε εφημερίδες, με ημερομηνία 10 Αυγούστου 1961. (Πηγή : Η ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ “ΕΙΚΟΝΑ” ΤΗΣ ΑΡΤΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΧΕΙΑΚΕΣ ΠΗΓΕΣ, 1945 – 1967, Π. Πασχαλίδης, Άρτα, 2011)