ΑΠΟ ΤΑ ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΛΕΩΝΙΔΑ ΣΠΑΗ

—————————–
“Κατά τας επισκέψεις μου εις Ήπειρον και Θεσσαλίαν, εκτός του Κουτσοβλαχικού ζητήματος, εμελέτησα και με απησχόλησε πολύ το ζήτημα της οργανώσεως αντιστάσεως κατά των κατακτητών. Τούτο έπραξα κατόπιν συνεννοήσεως μετά του Μπακιρτζή, Σαράφη, Ζέρβα, Ψαρρού και Α. Παπαγεωργίου, μετά των οποίων επροτιθέμεθα, κατά το θέρος του 1942, να προβούμε εις την οργάνωσι ομάδων αντιστάσεως εις τις περιοχές αυτές……..Έτσι απεφασίσθη ο συνταγματάρχης Ναπολέων Ζέρβας να δράση το θέρος του 1942 εις την περιοχή της Άρτας και Βάλτου, ο Ψαρρός και ο Μπακιρτζής εις την περιοχήν της Γκιώνας και Βαρδουσίων και εγώ, ο Σαράφης και ο Παπαγεωργίου εις την Θεσσαλίαν και Δυτικήν Μακεδονία. Κατόπιν αυτού μετέβην εις Βόλον διά την προπαρασκευήν της αντιστάσεως, εις την οποίαν είχε μυηθή το μεγαλύτερον μέρος της Χωροφυλακής του Βόλου, Αλμυρού, Φαρσάλων, Καρδίτσης και Τρικάλων, καθώς και πολλοί αξιωματικοί σε διάφορες πόλεις της Θεσσαλίας. Κατόπιν όμως καταγγελιών εναντίον μου ως προπαρασκευάζοντος αντιστάσεις κλπ., υπό του στρατηγού Χ. Καβράκου, του συν/χου της Χωρ/κης Ραφτοδήμου, ο οποίος ήταν διευθυντής της Γενικής Ασφάλειας του κράτους και φοβερά Γερμανόφιλος, καθώς και του ταγματάρχου της χωρ/κης Αγραφιώτου, διοικητού Ασφαλείας Θεσσαλονίκης, οι Ιταλοί διέταξαν την σύλληψίν μου, αλλά χωρίς να κατορθώσουν να με ανεύρουν, διότι τούτο είχα προβλέψει και εκρυβόμουν εις τις πλησίον του Βόλου εγκαταστάσεις των μεγαλοκτηνοτρόφων φίλων μου Πολυζαίων. Οι Ιταλοί όμως συνέλαβον τη γυναίκα μου, τον γυναικαδελφόν μου Α. Ξανάρην και τους πλέον στενούς συγγενείς μου εις Ήπειρον, τους οποίους και εφυλάκισαν. Έτσι ηναγκάσθην να παρουσιασθώ………(Πηγή : ΠΕΝΗΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ, Λ. Σπαής, Αθήναι, 1970)

Στη φωτογραφία ο Λεωνίδας Σπαής, Ταγματάρχης Πεζικού στη Μακεδονία τον Σεπτέμβριο του 1918. (Πηγή φωτογραφίας : Αρχείο Οικογένειας Λ. Σπαή)