Ο κατά κόσμον Αθανάσιος Φελέκης γεννήθηκε στους Μελισσουργούς της Άρτας το 1879. Μεγάλωσε σ’ ένα φτωχικό περιβάλλον, αλλά θρησκευόμενο. Στο σχολαρχείο Άρτης, απ’ το οποίο αποφοίτησε, διακρίθηκε για την επιμέλεια και το ήθος του. Κατ’ επάγγελμα ήταν ράφτης στα βλάχικα ρούχα, όχι «φραγκοράφτης». Προσήλθε στο μοναχισμό το 1906 και το 1908 εκάρει μοναχός με το όνομα Αρσένιος.
Αξίζει να αναφέρουμε την αιτία που οδήγησε τον Αρσένιο στο μοναχισμό όπως την διηγήθηκε ο λογοτέχνης Νίκος Καραβασίλης : “Ο Αρσένιος είχε αδελφικό φίλο τον μπαλωματή Χρ. Γιώτη. Αγάπησαν την ίδια κοπέλα, την ωραιότατη Χριστίνα Βάση. Είχαν όμως μεγάλη φιλία και έκαναν την εξής συμφωνία με όρκο : θα εκμυστηρεύονταν και οι δυο την αγάπη τους στην κοπέλα, κι αυτή θα αποφάσιζε μόνη της ποιόν θα νυμφεύονταν και ο άλλος, κατά την μετά όρκου υπόσχεση, θα γίνονταν μοναχός. Η κοπέλα και οι γονείς της προτίμησαν τον Γιώτη και ο Α. Φελέκης έγινε μοναχός. Ήταν μια τρανή απόδειξη της γνήσιας και δυνατής αγάπης δυο φίλων για την ίδια κοπέλα που ο ένας την νυμφεύτηκε και ο άλλος δεν νυμφεύτηκε καμιά άλλη, έφυγε από τους Μελισσουργούς και έγινε μοναχός. Στην αρχή πήγε ως μοναχός στην Αγία Αικατερίνη στα Σχορέτσαινα και μόνο όταν έφυγε ο Γιώτης με τη γυναίκα του από το χωριό, τότε μόνο πήγε ο Φελέκης μόνιμα ως μοναχός στην Ι. Μονή Εισοδίων της Θεοτόκου στους Μελισσουργούς”…… Το 1948 ο Μητροπολίτης Άρτης Σπυρίδων τον διόρισε ηγούμενο στη Μονή Κάτω Παναγιάς… Στα τελευταία χρόνια της ζωής του μέχρι το θάνατό του το 1953, λειτουργούσε στην εκκλησία της Παρηγορήτισσας…. Ήταν ο τελευταίος ηγούμενος της Μονής ως αντρικό μοναστήρι…..(Πηγή κειμένου & φωτογραφίας : ΟΙ ΗΓΟΥΜΕΝΟΙ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΚΑΤΩ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΑΡΤΑΣ, Κ. Τσιλιγιάννης, Άρτα, 1999)