“Ματσούκι, κατοικούμενον υπό οικογενειών πλέον των 73, εκκλησιαζομένων είς τινα προ 150 ετών ανεγερθέντα Ναόν της αγίας Παρασκευής, ιερουργούμενον υπό ιερέων δύω. Εν τω χωρίω τούτω εισί κείμενα παρεκκλήσια του τε νεωστί επισκευασθέντος αγ. Αθανασίου και του αγ. Νικολάου, καθώς και δύω αρχαία κατεδαφισμένα επ’ ονόματι της Θεοτόκου και του αγίου Γεωργίου. Εις τους πρόποδας του χωρίουδιέρχεται ποταμίσκοςτις ομώνυμος τω χωρίω, όστις πηγάζει εκ της απεχούσης του χωρίου σχεδόν ώραν θέσεως,Κριθάρι καλουμένης, εισβάλλει συν τω της Πραμάντης εις τον Ποτ. Ίναχον. Αυτόθι υπάρχει και Μονήδριον τι ου μακράν του χωρίου, τιμώμενον επί τω ονόματι του Ευαγγελισμού, και καλούμενον Βύλιζα, ου γνωστοί ηγούμενοι εισίν Αγάπιος ο κτήτωρ, Νεόφυτος, Γαβριήλ και ο ήδη μοναχός Βησσαρίων. Πλησίον δε του Μονηδρίου φαίνονται ερείπια φρουρίου τινός αρχαίου, ου η θέσις καλείται υπό των χωρικών τω του Μονηδρίου ονόματι, Βύλιζα.” (Πηγή : ΔΟΚΙΜΙΟΝ ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ, Σεραφείμ Ξενόπουλος, Εν Αθήναις, 1884)
Στη φωτογραφία το Ματσούκι την δεκαετία του 60. (Πηγή : Λεύκωμα ΗΠΕΙΡΟΣ, Από το φωτογραφικό αρχείο του Απόστολου Βερτόδουλου, Γιάννινα, 1995)
