Στη φωτογραφία ένα «σφραστερό» του 1863 από ένα Μελισσουργιώτικο σπίτι, που χρησιμοποιούσε η νοικοκυρά για να σφραγίσει την λειτουργιά που ζύμωνε για να προσφέρει στην εκκλησία της ενορίας της, κυρίως τα Ψυχοσάββατα.
Το «σφραστερό» ή αλλιώς η σφραγίδα που «πατιέται» επάνω στο ζυμάρι εικονίζει ένα σταυρό. Το κάθετο τμήμα του απαρτίζεται από τρία ισομερή τετράγωνα τεμάχια, καθένα εκ των οποίων εικονίζει σταυρό, και στα τέσσερα άκρα του τα γράμματα ΙΣ-ΧΡ-ΝΙ-ΚΑ (Ιησούς Χριστός Νικά). Στο οριζόντιο τμήμα του ο σταυρός περιλαμβάνει δύο τετράγωνα εκατέρωθεν του κεντρικού, που εικονίζουν το μεν την Παναγία, σε σχήμα τριγώνου με τα αρχικά Μ και Θ (Μήτηρ Θεού), το δε τα 9 τάγματα των αγγέλων σε σχήμα 9 μικρών τριγώνων σε σειρές από τρία τριγωνάκια σε κάθε σειρά.
Από το πρόσφορο ο Ιερεύς θα «προσκομίσει», δηλαδή θα κόψει με την αγία Λόγχη, 5 συνολικά τεμάχια. Το πρώτο είναι το κεντρικό τετράγωνο στο σταυρικό σχήμα. Αυτό εξάγεται με προσοχή και συμβολίζει τον Αμνό, δηλαδή τον Ιησού Χριστό. Ο Αμνός τοποθετείται από τον λειτουργό ιερέα πάνω στο Αγ. Δισκάριο και στο μέσον αυτού. Ακολουθεί η εξαγωγή της «μερίδος» της Θεοτόκου. Ο ιερεύς κόβει το τρίγωνο από το αριστερό μέρος του προσφόρου και το τοποθετεί στα δεξιά του Αμνού, πάνω στο Αγ. Δισκάριο.
Έπειτα κόβονται οι «μερίδες» των Αγγέλων, 9 τον αριθμό, που βρίσκονται στα δεξιά του προσφόρου, και τοποθετούνται στο αριστερό του Αμνού και αυτές χωριστά μία μία πάνω στο Αγ. Δισκάριο.Τέλος κόβονται και άλλα δύο τεμάχια, το ένα για τη μνημόνευση των ζώντων και το άλλο για τους κεκοιμημένους. Δηλαδή ο ιερεύς προετοιμάζοντας την πρόθεση, μνημονεύει τα ονόματα που του δίνουν οι πιστοί ή ονόματα που ο ίδιος γνωρίζει βγάζοντας από κάθε τεμάχιο, ανάλογα με τη μνημόνευση ζώντων ή κεκοιμημένων, ένα ψιχουλάκι που συμβολίζει την ψυχή του μνημονευόμενου προσώπου. (Η σφραγίδα είναι από προσωπική συλλογή)
…και η πίσω πλευρά με τα αρχικά του προσώπου που το σκάλισε και την ημερομηνία “1863”!
