ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΑΝ – “ΑΓΩΓΙΑΤΗΣ Ή ΚΙΡΑΤΖΗΣ”

—————————-
“Τα καραβάνια συνήθως αποτελούνταν από 10 μέχρι 40 ζώα, από τα οποία τα περισσότερα ήταν μουλάρια καθώς αυτά ήταν πιο ανθεκτικά από τα άλογα. Κάθε μεγάλο καραβάνι, κατά την πορεία και σύμφωνα με τους κανόνες του συναφιού, είχε το δικαίωμα να κρεμάσει στα ζώα κουδούνια, κατασκευασμένα από ορείχαλκο και αρμονισμένα στους ήχους.Τα κουδούνια τα κρεμούσαν στα διαλεχτά άλογα, τα «κουδουνάτα» ή τα « μπροστάρια», με δερμάτινο περιλαίμιο.
Συνήθως ο Κιρατζής συνόδευε το καραβάνι του καβάλα στο άλογο που ονομαζόταν «μπινέκικο» ( ή μπινέικο ή μπινέκι) και ποτέ δεν είχε βάρος περισσότερο από 7-8 οκάδες. Στο μπινέκικο άλογο ο Αρχικιρατζής φόρτωνε πολλές φορές και μικρά παιδιά ή πλούσιους ταξιδιώτες που πλήρωναν αυξημένο αγώι. Το βάρος του φορτίου ήταν ανάλογο με τα άλογα και τα μουλάρια αλλά ποτέ δεν ξεπερνούσε τις 80 οκάδες. Το κάθε κιρατζιλίκι ξεχώριζε από το οικόσημο του «φαλκαριού»( Φαλκάρι είναι το σύνολο συγγενικών πατριαρχικών οικογενειών, με όλα τα περιουσιακά τους στοιχεία, συμπεριλαμβανομένου και του ζωικού κεφαλαίου) που το είχαν υφασμένο με διάφορα χρώματα και σχέδια επάνω στα μάλλινα υφαντά τους όπως τα τάστρα ( Τάστρο εκ του τάγιστρο που σημαίνει σακκούλι για το τάισμα των ζώων). Για να μην πληγώνεται το υποζύγιο από το σαμάρι, καθώς πιεζόταν από το βάρος του φορτίου, του έστρωναν κατάσαρκα μάλλινο «σάισμα» (σκέπασμα ), ενώ πάνω στο σαμάρι, για προστασία από τη βροχή, έστρωναν σάισμα από γιδόμαλλο (τράγιο). Στα καπούλια του ζώου και συρραμμένη στο σαμάρι προσάρμοζαν την εμβληματική «câperδa», μια υφαντή μικρή κουβέρτα, που, ανάλογα με τον τόπο προέλευσης του ιδιοκτήτη, έφερνε και τον χρωματικό τύπο, κυρίως με τετραγωνάκια και λωρίδες. Αυτό γινόταν προκειμένου να ξεχωρίζουν τ’ αλογομούλαρα, π.χ. των Σαμαριναίων από εκείνα των Τζουμερκιωτών. Στο τελευταίο μουλάρι είχαν την καλιγοθήκη με τα σύνεργα για πετάλωμα, αν κάποιο ζώο έχανε το πέταλό του.” (Απόσπασμα από άρθρο της Α. Καρρά στο Περιοδικό της Αδελφότητας Μελισσουργιωτών Αθήνας “MΕΛΙΣΣΟΥΡΓΟΙ”, τχ. 103-104, 2021. Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο στο λινκ https://www.academia.edu/…/%CE%95%CF%80%CE%B1%CE%B3%CE…)

Στη φωτογραφία “Ο αγωγιάτης Νικόλαος Γεωργάρας από Μελισσουργούς” (Φωτο από αρχείο Φώτη Κατσαράμπη) 

Δημοσιεύθηκε στην Λαογραφικά και άλλα. Αποθηκεύστε τον μόνιμο σύνδεσμο.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *