Η ιστορία της σχεδόν άγνωστη και οι σχετικές πηγές, ελάχιστες. Κι όμως η ιστορία της Επισκοπής Ραδοβισδίου χάνεται στους αιώνες. Αναφέρεται ως «Ραδοβισδίου» για πρώτη φορά τον 9ο αιώνα από τον Λέοντα τον Σοφό και στο Τακτικό Β’ του Ιωάννη Τσιμισκή (972-976), εποχή κατά την οποία αυξήθηκε ο αριθμός των επισκόπων. Καταλάμβανε δε την 16η θέση από τις 28 που υπάγονταν στη Μητρόπολη Λαρίσης. Δεύτερη φορά αναφέρεται ως «Ραδοβιστίου» στο Τακτικόν Α’ του Αλέξιου Κομνηνού και Τρίτη φορά αναφέρεται το 1371 σε πατριαρχικό σιγίλιο του Πατριάρχου αγίου Φιλοθέου Κόκκινου προς τον Μητροπολίτη Λαρίσης Νείλο…….
Η επισκοπή εξακολουθεί να υφίσταται στα χρόνια της Τουρκοκρατίας με έδρα αρχικά τα Μικρά Βραγγιανά. Εκείνη δε την εποχή, η ευρύτερη περιοχή των Αγράφων γνώριζε σπουδαία πνευματική ανάπτυξη με κέντρο τα Μεγάλα Βραγγιανά, όπου ο Όσιος Ευγένιος Γιαννούλης ιδρύει το 1662 “Σχολή Ανωτέρων Γραμμάτων”. Η σχολή λειτούργησε στη μονή της Αγίας Παρασκευής στη Γούβα Βραγγιανών με την επωνυμία «Ελληνομουσείον Αγράφων».
Τα πολλά μοναστήρια που κτίστηκαν και άνθισαν στην περιοχή της επισκοπής αποτελούσαν πνευματικά φυτώρια και καταφύγια των υπόδουλων Ελλήνων μέσα από τα οποία αντλούσαν τη δύναμη για αγώνα και ελπίδα για τη λευτεριά. Σημαντικότερα από τα μοναστήρια της ευρύτερης περιοχής της Επισκοπής Ραδοβισδίου είναι το μοναστήρι του Δουσίκου, χτισμένο από τον Άγιο Βησσαρίωνα, της Κορώνας, της Τατάρνας, του Προυσσού, του Αγίου Γεωργίου Μυροφύλλου, της Σπηλιώτισσας, του Σέλτσου, της Ροβέλιστας κ.α.
Στα μέσα του 18ου αιώνα, η έδρα της επισκοπής μεταφέρεται στο χωριό Βελεντζικό, που κι αυτό στα χρόνια της τουρκοκρατίας βρισκόταν σε μεγάλη ακμή. Από τις επίσημες καταγραφές βλέπουμε ότι κάποια εποχή το χωριό αριθμούσε περίπου 830 οικογένειες και είχε 10 ναούς.
Η επισκοπή Ραδοβισδίου καταργήθηκε με Βασιλικό διάταγμα το 1833 και τμήμα της μαζί με την επισκοπή Λιτζάς και Αγράφων αποτέλεσαν την επισκοπή Καλλιδρόμης με έδρα το Καρπενήσι. Αργότερα, μετά την απελευθέρωση της περιοχής το 1881, το δυτικό τμήμα της επισκοπής Ραδοβισδίου (ΒΑ του νομού Άρτης) δίνεται το 1899 στην Μητρόπολη Άρτης, τμήμα της οποίας αποτελεί μέχρι και σήμερα. (Πηγή : Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΡΘΕΝΙΟΣ, ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΡΑΔΟΒΙΣΔΙΟΥ, Δ. Γιαννούλης, Άρτα, 1996)
Στη φωτογραφία “Το παλαιό καθολικό της Ι. Μ. Ροβέλιστας, το οποίο κατεδαφίστηκε το 1976” (Φωτο από το ίδιο βιβλίο)