Η καλαθοπλεχτική ήταν μια απ’ τις πιο παλιές τέχνες καθώς τα καλάθια, τα κοφίνια και οι κόφες χρησιμοποιούνταν για να μεταφέρονται ή να αποθηκεύονται πράγματα. Τα χρησιμοποιούσαν δε ευρέως οι μανάβηδες, οι πραματευτάδες αλλά και οι αγρότες. Τα τοποθετούσαν συμμετρικά στα γαϊδούρια, τα έδεναν με σκοινί για να ισορροπούν και έβαζαν μέσα εμπορεύματα που είχαν για πούλημα ή λαχανικά, φρούτα και άλλα προϊόντα για να τα μεταφέρουν από τόπο σε τόπο. Η κατάλληλη εποχή για την κατασκευή τους ήταν η άνοιξη ή το φθινόπωρο. Οι καλαθάδες έκοβαν από τα ποτάμια ευλύγιστα κλαδιά από ιτιά ή λυγαριά, με φλούδα ή χωρίς φλούδα. Τα καλάμια τα έσχιζαν στη μέση και τα έβρεχαν για να μαλακώσουν. Εκτός από τις λυγαριές και τα καλάμια χρησιμοποιούσαν και άλλα υλικά από φυτά, όπως τα βούρλα, τα σχοίνα, τα σφεντάμια, τις βέργες από φουντουκιές, που τις έκοβαν πάντα την άνοιξη γιατί τότε ήταν πιο μαλακές και ευλύγιστες. Το καλάμι στον ΄Αγιο Σπυρίδωνα, και σε άλλα χωριά της Αρτας, χονδρό και λεπτό, μαζί με το ψαθί και το παπύρι, ευδοκιμούσαν και αναπτύσσονταν χωρίς καμιά φροντίδα έτσι η καλαθοπλεχτική ήταν μια τέχνη στην οποία επιδίδονταν αρκετές οικογένειες στον κάμπο της Άρτας.
Στη φωτογραφία Καλαθοπλέχτης στην Άρτα από το φωτογραφικό αρχείο του Ε.Ο.Μ.Ε.Χ., Αριθμός Αρχείου 3987….
1944 : Καλαθοπλέχτες στο Γεφύρι της Άρτας, κάτω από τον πλάτανο (Φωτο από το βιβλίο “Images of Greece” του D. Patmore, London,σελ. 115)
