“Στα χωριά ως τις αρχές του αιώνα μας, με την κλειστή κοινωνία και τη δύσκολη επικοινωνία, η μουσική παράδοση διατηρούνταν ακόμη ζωντανή. Ο 20ος αιώνας ‘όμως επιφύλασσε γεγονότα και κοινωνικές αλλαγές, που είχαν άμεσες επιπτώσεις στην πορεία της δημοτικής μας μουσικής. Οι Βαλκανικοί πόλεμοι, η Μικρασιατική καταστροφή, ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, η Κατοχή και τα ταραγμένα μεταπολεμικά χρόνια, είχαν αποφασιστική επίδραση στην πορεία του δημοτικού μας τραγουδιού. Η εισβολή της δυτικής μουσικής με το δίσκο και το γραμμόφωνο, το ραδιόφωνο και αργότερα η τηλεόραση, δεν επιδρούν απλά, αλλά αποφασίζουν την τύχη τόσο του δημοτικού τραγουδιού, όσο και των παραδοσιακών οργανοπαιχτών.
Οι οργανοπαίχτες και οι τραγουδιστές εξακολουθούν βέβαια να πηγαίνουν να παίζουν στα πανηγύρια και στους γάμους, δέχονται όμως τον καταιγισμό των επιδράσεων της ελαφράς μουσικής, με αποτέλεσμα να χάνουν την παραδοσιακή ακουστική ευαισθησία τους και να χρησιμοποιούν πολλές φορές την τεχνική της δυτικής αρμονίας ή ακόμη και διαφορετικά μουσικά όργανα (πχ. Αρμόνιο, ηλεκτρική κιθάρα). Παρόλα αυτά συναντούμε ακόμη και σήμερα σε διάφορα απομακρυσμένα χωριά λαϊκούς οργανοπαίχτες και τραγουδιστές που κρατούν ζωντανή τη μουσική παράδοση, αμόλυντη από τον πολιτισμό της τεχνοκρατούμενης εποχής μας.
Ταπεινοί στη ζωή, αλλά και σοφοί στις σκέψεις τους, αντιπροσωπεύουν ένα πολύτιμο πνευματικό κεφάλαιο της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής…..” (Πηγή : ΣΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΤΑ ΓΥΡΙΣΜΑΤΑ, Γ. Κουτσούμπας, Αθήνα, 2004)
Στη φωτογραφία «1939 – 40 : Πλανόδιοι Μουσικοί στην Άρτα – Wandermusikanten in Arta (Epirus). Φωτογραφία του γερμανού περιηγητή Joachim Gerstenberg, στο λεύκωμα “Griechenland”, εκδ. 1942, όπως δημοσιεύτηκε από τον Βασίλειο Χολέβα στην σελίδα «Τα Γιάννενα και η Ήπειρος σε παλιές φωτογραφίες (πριν το 1970)».
