“….Η βροχή μας έδερνε χωρίς οίκτο. Έβρεχε από ψηλά, έβρεχε από τα πλάγια, έβρεχε στον κόσμο όλο. Οι άνεμοι βογκούσαν αγριεμένοι, οι λύκοι μάνιαζαν δαιμονισμένα, τα σκυλιά αλυχτούσαν εξοργισμένα…..Κάθε τόσο ο αδερφός μου μετακινούσε την Πλάτη για να αντικρούσει κάπως τη χολή των αέρηδων. Επειδή ήμασταν αναγκασμένοι να προσέχουμε τα πρόβατα, δεν τολμούσαμε να στήσουμε μια τζιομπανοκάλυβα “να χώσουμε” το κεφάλι μας, παρά κουρνιάζαμε στην Πλάτη, που είχε καταντήσει παιγνίδι των ανέμων….”
Στη φωτογραφία η θρυλική στα ποιμενικά χρονικά “Πλάτη” στο πλάγιασμα της οποίας ο ερημικός στερφάρης περνούσε όλο το χειμώνα. (Πηγή : ΜΕ ΤΑ ΠΡΟΒΑΤΑ ΣΤΑ ΤΟΠΙΑ ΤΩΝ ΛΥΚΩΝ, ΤΩΝ ΚΕΡΑΥΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΝΕΜΩΝ, Ν. Β. Καρατζένης, Βελανιδιά, τχ. 19, 2008)