Η πορεία του Αράχθου σύμφωνα με τον Κ. Στρατή! (β΄μέρος)

“O Βουβός ποταμός

Ο παραρρέων σήμερον την Κόπραιναν ποταμός ονομάζετο Βουβός και αψευδής μάρτυς του τελευταίου υπολείμματος της κοίτης και εκβολής του ποταμού της Άρτης. Η εισχώρησίς του βςθέως εντός της θαλάσσης (φανάρι) μαρτυρεί την απότομον διακοπήν της εκβολής του. Όλα τα ανωτέρω αποδεικνύουν ότι ο ποταμός της Άρτης προσέκρουεν ελαφρώς εις διάφορα σημεία της Περάνθης και η κοίτη του κατείχε την μεταξύ Περάνθης και της οδού της Κοπραίνης περιοχήν. Διά μέγα χρονικόν διάστημα ο ποταμός από της θέσεως «Νεοχωράκι» και πέραν ήτο πλωτός δι’ο και η μονίμως προσδεδεμένη γέφυρα παρά το σημερινόν χωρίον Λιμήνι.

Αργότερον – και ιδίως κατά τον ενδέκατον αιώνα, κατευθύνετο κατ’ ευθείαν προς την λοφοσειράν της Περάνθης και εις την παρά το σημερινόν νεκροταφείον θέσιν. Εις την θέσιν ταύτην, εσχημάτιζεν ποτάμιον κολπίσκον με κατεύθυνσιν προς τας εκβολάς του.

Ολόκληρος η από του νεκροταφείου περιοχή, μέχρι των Στρατώνων, ήτο περιοχή του ποταμίου κόλπου. Ο αιγιαλός ούτος προσεχώθη μετά τον χαλασμόν της Πόλεως και μετά την αλλαγών της κοίτης του ποταμού. Κατέστη δε Κρατική, η ευφορωτάτη αύτη περιοχή, ως εκ του ποταμού προερχομένη.

Ετέρα πρόσθετος απόδειξις είναι και το ότι, η από των Στρατώνων μέχρι της Κοπραίνης περιοχή διατηρεί εις μικρόν βάθος ύδωρ με το οποίον εμποτίζεται ο κάτωθεν των προσχώσεων αιγιαλός. Εκ της αιτίας ταύτης ξηραίνονται τα δένδρα εκείνα, των οποίων το αδράκτι της ρίζης φθάνει εις το σημείον τούτο.

Όλα τα ανωτέρω ελεγχόμενα καταλλήλως και τοποθετούμενα με την εμπρέπουσαν σειράν, παρουσιάζουν οφθαλμοφανή την πορείαν του τότε ποταμού.

Βεβαίως εύλογος παρουσιάζεται η απορία, του πως συγκοινωνούσε ο Λαός της Άρτης με την έναντι του ποταμού περιοχήν, ιδίως κατά τους χειμερινούς μήνες…..” (Πηγή : ΤΗΣ ΑΡΤΑΣ ΤΟ ΓΕΦΥΡΙ ΚΑΙ Η ΠΑΡΗΓΟΡΗΤΙΣΣΑ, Κ. Στρατής, Άρτα)

Μπορείτε να δείτε σχετικά με τον Βουβό ποταμό στο λινκ https://doxesdespotatou.com/oi-ekvoles-toy-arachthoy/

Στη φωτογραφία το έτερο σκίτσο του Κ. Στρατή που δείχνει την πορεία του Αράχθου “μετά τον Χαλασμόν”, όπως τον γνωρίζουμε και σήμερα, από το ίδιο βιβλίο.

Δημοσιεύθηκε στην Το Γεφύρι της Άρτας και ο Άραχθος Ποταμός. Αποθηκεύστε τον μόνιμο σύνδεσμο.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *