“Η Συναγωγή “Γκρέκα” οικοδομήθηκε τον 15ο αι., ξαναχτίστηκε το 1852 και ανακαινίστηκε στις 18 Μαρτίου του 1882. Φάνταζε σαν μικρό παλάτι πάνω σε ύψωμα, μπροστά στο βυζαντινό κάστρο, με σημείο εδαφικής αναφοράς τον μεγάλο φοίνικα. Για να περάσεις την περίτεχνη πέτρινη πύλη, έπρεπε να ανέβεις επτά ημικύκλια σκαλοπάτια. Στους πλάγιους μεγάλους τοίχους σε σειρά, με ίση απόσταση και ψηλά, μετρούσες τα επτά παράθυρα.
Αυτό το ιερό κτίριο, από το οποίο ακούγονταν ψαλμωδίες για το Θεό, τραγούδια και γέλια των μικρών παιδιών, σήμερα δεν υπάρχει.
Από την αναφορά του Κωσταντινίνη στις 22 – 05 – 1946 πληροφορούμεθα για την κατάσταση στην οποία βρισκόταν η Συναγωγή Γκρέκα : “Απέμειναν απ’ αυτήν μόνο οι τοίχοι. Στην πέτρινη είσοδο υπήρχε η επιγραφή ότι είχε ανακαινισθεί στις 18 Μαρτίου του 1882, ένα χρόνο μετά την απελευθέρωση της Άρτας από τους Τούρκους. Έπρεπε απαραίτητα να περιφραχθεί η πόρτα και τα παράθυρα με μόνιμα έργα ώστε να μην χρησιμοποιείται ως χώρος απορρίψεως σκουπιδιών”. Τελικά, πριν αναχωρήσουν οι εναπομείναντες στην Άρτα Εβραίοι για την Αθήνα και κατεχόμενοι από ευγενικά αισθήματα ειλικρινούς φιλοπατρίας, εδώρησαν το χώρο της τότε (1955) ερειπωμένης ιστορικής Συναγωγής Γκρέκα στον Μ/Φ Σύλλογο ΣΚΟΥΦΑΣ για τη ανέγερση της πνευματικής του Στέγης.” (Πηγή : Η ΕΒΡΑΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΡΤΑΣ, Κ. Τσιλιγιάννης, 2004)
Στη φωτογραφία “Τα ερείπια της καταστραφείσης από τους Γερμανούς Συναγωγής “Γρέκα” στην Άρτα, όπως ήταν το 1946. Σήμερα δεν υπάρχει τίποτα”. (Πηγή φωτογραφίας και σχολίου : ΧΡΟΝΙΚΑ, τχ. 54, Δεκέμβριος 1982)
