“Απόσπασμα διαθήκης Δημητρίου Ασδραχά.
Αφήνω κυρίους κληρονόμους εις κινητά και ακίνητα την μητέρα μου και γυναίκα μου, αι οποίαι είναι εις χρέος να δώσουν μετά τον θάνατόν μου διά μνημοσύνου παντοτινού της ψυχής μου εις το λάσσον της πόλεως Άρτης γρόσια χιλιάδας δέκα. Η μητέρα μου και η γυναίκα μου έχουν να νέμονται τα υπόλοιπα εφ’ όρου ζωής και μετά τον θάνατόν τους διορίζω αυτοθελήτως να δώσουν τα δύο εργαστήρια εις δύο πτωχά κορίτσια διά να υπαντρευθούν και γρόσια χιλιάδες δύο εις ανεψιόν μου Δημήτριον Ζάραν, εις την ψυχοπαίδα μου Κωστάντου Γρύσια χιλιάδες τρεις, τα δε εναπολειφθέντα κινητά και ακίνητα μένουν εις την εξουσίαν της μητρός μου και της γυναικός μου, ό,τι θέλουν να τα κάμουν. Εις τον πανιερώτατον αφήνω γρόσια 200 να με μνημονεύει.
Δ. Ασδραχάς
Άρτα, την 26 Νοεμβρίου 1848″ (Πηγή : ΓΑΚ, Κ.Υ.)
