Το Μεγάλο Σάββατο, μετά τη λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου και τη θεία μετάληψη, κλείνει ο κύκλος της λύπης και της περισυλλογής κι η Μεγάλη Σαρακοστή των επτά εβδομάδων δίνει τη σκυτάλη στην εβδομάδα της χαράς και μόνο τ’ αρνιά και τα κατσίκια βελάζουν περίλυπα, δεμένα στις αυλές που βλέπουν θλιμμένα τους χασάπηδες ν’ ακονίζουν τα μαχαίρια και τις χατζάρες τους. Το μεσονύχτι η καμπάνα θα χτυπούσε χαρμόσυνα και θ’ αναστάτωνε την ησυχία της νύχτας. Κι όλα, μα όλα, μας φαίνονταν σαν ευλογία θεού!….(Πηγή : Άρθρο του Πέτρου Θ. Σκουτέλα , ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ, τχ. 273, 2002)
Ευλογημένη Πασχαλιά, με το βραδινό ντιντίνεμα της καμπάνας.
Ευλογημένο το αρνί, που θυσιάζεται, στου πασχαλινού τραπεζιού την ανάγκη,
Ευλογημένο το φως της Ανάστασης, που φέρνει γαλήνη στον κόσμο!….