Απόσπασμα από το σημειωματάριο Έλληνα στρατιώτη στο Αλβανικό μέτωπο. Αρχίζει από 31.3.1941 από το Τεπελένι και τελειώνει στις 4.5.1941 στο Χαλάνδρι Αττικής. 48 σελίδες με μολυβάκι. Οι περιγραφές της σύμπτυξης, οπισθοχώρησης, και επιστροφής σε αρρωσταίνουν. Φτέρη Κακκαβιάς, Άγιος Ιωάννης Ιωαννίνων, Άρτα, Λιμίνη( Άρτης), Αγρίνιο, Ναύπακτος, Ψαθόπυργος, Αίγιον, Λουτράκι, Κόρινθος, Καλαμάκι, Αθήνα – Ρουφ, Χαλάνδρι. Από την Άρτα πέρασε την Τρίτη του Πάσχα, αμέσως μετά τον βομβαρδισμό του Μεγάλου Σαββάτου. (Από το εξαιρετικό αρχείο του κ Μίμη Χριστοφιλάκη)
“23 – 4 – 41. Tρίτη – Όλη τη νύχτα μέχρι τις 7.30 που φτάσαμε στο χωριό Λιμίνη της Άρτας 2 χιλ. ταξιδεύαμε νηστικοί και αρκετά κουρασμένοι. Περισσότερον δε διάφορες διαδόσεις περί των διεκδικήσων των Ιταλών μας χαλούν το κέφι. Τα αυτοκίνητα, το ένα μετά το άλλο περνούν φορτωμένα στρατό που βιάζεται να μεταφερθεί. Πυροβόλα, τρακτέρ, υλικά και στρατιώται διασχίζουν την ύσυχη γωνιά του δρόμου προς το χωριό. Εμείς σταθμεύουμε στο χωριό αυτό για λίγη ανάπαυση και σκεπτόμεθα το απόγευμα να συνεχίσουμε το δρόμο μας. Εκκλησιαζόμεθα στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου που εορτάζει, κατόπι αφού πίνουμε γάλα παχίτατο με ψωμί πέρνουμε ύπνο κάτω από μια αμυγδαλιά. Συζητούμε εν τω μεταξύ για τις φοβερές ζημιές της Άρτας, από τους προχθεσινούς βομβαρδισμούς καθώς των Ιωαννίνων. Το μεσημέρι βρήκαμε μοσχαράκι που μας το μαγείρεψε γρήγορα και πρόχειρα μια χωριατοπούλα…”
