Ο Tαμπουράς του Ιωάννη Μακρυγιάννη, κατασκευάστηκε από τον οργανοποιό Λεωνίδα Γάϊλα το 1835. Στο σχέδιο του Μ. Ρέερμπυ ο λαϊκός δημιουργός, τον οποίο ο σχεδιαστής χαρακτηρίζει κατασκευαστή μπουζουκιών, καθισμένος μπροστά στον πάγκο του, είναι προσηλωμένος στην κατασκευή μιας κιθάρας. Πίσω του ακριβώς διακρίνουμε και άλλα έγχορδα όπως μπουζούκι, λύρα, ταμπουρά, βιολί, μπαγλαμά. Τα εργαλεία του σκορπισμένα στον πάγκο. Στον τοίχο κρεμασμένα σακούλια και άλλα εργαλεία. Ο ταμπουράς του Ι. Μακρυγιάννη που βρίσκεται στην έκθεση του Μουσείου φέρει επάνω τα αρχικά του κατασκευαστή του, “Λ. Γ.”, και αποτελεί ίσως το μοναδικό μουσικό όργανο του Λεωνίδα Γάιλα που έχει διασωθεί ως τις μέρες μας. Η κατασκευή μουσικών οργάνων ήταν ιδιαίτερα αναπτυγμένη κατά την προεπαναστατική περίοδο. Ο Ιταλός περιηγητής Pommardi αναφέρει ότι στο χωριό Δαύλεια στον Παρνασσό είχε αναπτυχθεί βιοτεχνία μουσικών οργάνων. Κατασκεύαζαν λύρες με τρεις χορδές…..
(Πηγή : Όψεις της καθημερινής ζωής των Ελλήνων, 18ος – 19ος αι. – Εθνικό Ιστορικό Μουσείο)
Στη φωτογραφία «Κατασκευαστής λαϊκών οργάνων Λεων. Γάιλας», Αθήνα 1835.
Σχέδιο Μ. Ρέερμπυ, Αριστέα Παπανικολάου-Κρίστενσεν, Αθήνα 1818-1853. Έργα Δανών καλλιτεχνών, Πνευματικό κέντρο Δήμου Αθηναίων, 1985
