“Στη δύσβατη και ορεινή αυτή διαδρομή, σε μεγάλο μέρος της, ακόμη και μέχρι το 1950 περίπου, η συγκοινωνία με την Άρτα γίνονταν με τα πόδια και όχι και με την μεγαλύτερη ασφάλεια καθώς υπήρχαν ληστές. Η διαδρομή ‘Άρτα – Θεοδώριανα διαρκούσε περίπου 15 ώρες με διανυκτέρευση σ’ ένα από τα γνωστά χάνια ή στην ύπαιθρο με μεταφορικό μέσο τα μουλάρια. Βέβαια και οι άνθρωποι κουβαλούσαν πράγματα, οι άντρες στον ώμο και οι γυναίκες ζαλιγκωμένες με φορτίο 40 οκάδες περίπου. Όσοι συνέχιζαν προς τη Θεσσαλία ακολουθούσαν το δρόμο μέσω Νεράιδας. Το 1933 επί της εθνικής οδού Άρτης – Τρικάλων είχε ήδη κατασκευασθεί η από το Βουργαρέλι μέχρι του τέρματος (24ον χιλιόμετρον, Χάνι Τυρολόγου) αμαξιτή οδός και η Γέφυρα Κοντοδήμα ή Παλιουρή………..
Αργότερα “…… η στρατηγική σημασία της περιοχής κατά τον εμφύλιο, οδήγησε το στρατό στην απόφαση να διανοίξει δρόμο από το Βουργαρέλι στα Θοδώριανα. Ο δρόμος αυτός, ανάμεσα από Βουργαρέλι και Αθαμάνιο, έστριβε αριστερά προς τις Σπάθες, περνούσε από τη ράχη του Σταυρού πιο ψηλά από το εικόνισμα, συνέχιζε προς τα Αηδίνια και κατέβαινε στα Θεοδώριανα από το Κουτσοχέρι, από εκεί που ήταν το παλιό εικόνισμα.” (Πηγή : ΟΙ ΟΡΕΙΝΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ & ΤΑ ΑΓΡΟΤΙΚΑ ΧΑΝΙΑ ΤΗΣ ΑΡΤΑΣ*, Α. Καρρά, Άρτα, 2021)
*Μπορείτε να διαβάσετε την εργασία στο λινκ https://doxesdespotatou.com/wp-content/uploads/2022/10/ΑΓΡΟΤΙΚΑ-ΧΑΝΙΑ-ΑΡΤΗΣ.pdf
Ο παλιός δρομοδείκτης και το οίκημα στο Χάνι Κοντοδήμα που φιλοξενούσε τους ταξιδιώτες στη διαδρομή Άρτα – Βουργαρέλι, όπως είναι σήμερα (Φωτο Αφροδίτης Κοντοδήμα)
