————————————–
“Αι εν τω θεάτρω επιχειρήσεων της Ηπείρου επιχειρήσεις ήσαν ανεξάρτητοι των εν Θεσσαλία εξελιχθεισών τοιούτων, διότι η Πίνδος, λόγω του ύψους και του εύρους αυτής διαχωρίζουσα τα δυο αβάκια καθιστά κεχωρισμένας απ’ αλλήλων και τας στρατιωτικάς επιχειρήσεις.
Ο Τουρκικός εν Ηπείρω στρατός υπό τον Αχμέτ Χιαφζή πασάν αποτελείτο εκ δύο μεραρχιών, ών η μεν μία, τεταγμένη μεταξύ Μετσόβου – Ιωαννίνων υπό τον Οσμάν Πασάν, ήτο διανεμημένη εις φρουράς, η δε ετέρα (Χιλμή πασάς), εξ 20 ταγμάτων, 1 ίλης και 3 1/3 πυρβολαρχιών, κατείχε διά μιας μεν ταξιαρχίας αυτής τον ποταμόν Άραχθον έναντι της Άρτης μέχρι των εκβολών του, διά δε της ετέρας ταξιαρχίας, εν δευτέρα γραμμή οπίσω ως εφεδρείας, την γραμμήν Λούρου, εντεταλμένης ταυτοχρόνως και την υπεράσπισιν της Πρεβέζης, ωχυρωμένης και εξωπλισμένης. Η όλη δύναμις των Τούρκων ανήρχετο εις 25.600 όπλα, 240 σπάθας και 48 πυροβόλα. Η εντολή του στρατού των Τούρκων τούτου ήτο να τηρήση άμυναν.
Ο δε Ελληνικός εν Ηπείρω στρατός υπό τον συνταγμ. πυροβ. Μάνον απετελείτο εκ της 3ης Μεραρχίας, ης αι κύριαι δυνάμειςήσαν τεταγμέναι μεταξύ Άρτης – Κομπότι. Ήτο δυνάμεως συνολικής περίπου 16.000 όπλων, 240 σπαθών και 40 πυροβόλων. Η εντολή του Ελληνικού στρατού ήτο ν΄αναλάβη επίθεσιν…..”(Πηγή : Ο ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΟΥ 1897, Ν.Κ. Σπυρόπουλος, Αθήναι 1933)
Στη φωτογραφία «Ο Βασιλεύς Κωσταντίνος επιθεωρεί τον στρατό στην Άρτα, πριν την έναρξη του πολέμου» (Πηγή : La Tribuna Illustra della Domenica, April 1897)
