O ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΟΥ 1897 ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΠΙΣΗΜΕΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ – Οι μάχες στην περιοχή της Άρτας μεταξύ 27 – 30 Απριλίου 1897….

“………..Οι αναφορές για εμπλοκές κοντά στα Πέντε Πηγάδια τις ημέρες από τις 27 έως τις 30 Απριλίου που μπορούν να ληφθούν, προς το παρόν εξακολουθούν να είναι κάπως συγκεχυμένες και αντιφατικές. Ο ανταποκριτής της «Daily News», που ήταν θεατής στην ελληνική πλευρά και αυτόπτης μάρτυρας πολλών γεγονότων, περιγράφει τη σκηνή των μαχών με τα εξής λόγια: «Δύο δρόμοι μέσα από τα βουνά που περικυκλώνουν τον κόλπο της Άρτας οδηγούν από τα νότια προς τα Γιάννινα. Ο ένας  διασχίζει την κοιλάδα του Λούρου από την Πρέβεζα μέχρι τη Φιλιππιάδα. Είναι ένας πρακτικός δρόμος, διαθέσιμος για στρατιωτικές επιχειρήσεις. Ο άλλος δρόμος οδηγεί από την Άρτα μέσω του Χανόπουλου, των Κομμουζιάδων και του Καρβασσαρά στα Πέντε Πηγάδια. Πέρα από τον Χανόπουλο ο δρόμος είναι πολύ δύσκολος, αλλά προσφέρεται για  ισχυρές θέσεις και από τις δύο πλευρές. Οι δύο δρόμοι ενώνονται στο οχυρό Πέντε Πηγάδια, που βρίσκεται στον τερματισμό του περάσματος. Περίπου μισή λεύγα νότια του οχυρού, οι δύο στρατιωτικοί δρόμοι που οδηγούν στα Γιάννινα ενώνονται σε μια βαθιά εγκάρσια κοιλάδα που χωρίζει τις δύο υψηλές προεξοχές, από τις οποίες η κοιλάδα πλαισιώνεται με ψηλές κορυφογραμμές βουνών.

Μετά από πέντε ημέρες αψιμαχιών, οι Έλληνες είχαν προχωρήσει μπροστά  μέχρι τα Πέντε Πηγάδια, τα είχαν καταλάβει και οι δυνάμεις τους στάθηκαν κάπως διασκορπισμένες στο μακρόστενο ορεινό πέρασμα σκοπεύοντας να προχωρήσουν στα Γιάννινα και να ανυψώσουν εκεί την Ελληνική  Σημαία, μόλις η Πρέβεζα  περιέρχονταν στην κατοχή τους.

Σαν συνέπεια του διασκορπισμού των δυνάμεών τους, ένα Τάγμα, το οποίο είχε απωθηθεί ως το χωριό Κοντοζάκι (Kondozaki), αιφνιδιάστηκε από τους Τούρκους στις 24 Απριλίου και καταστράφηκε ολοσχερώς. Το Τάγμα έχασε 300 νεκρούς, και είχε 200 τραυματίες και 60 αιχμαλώτους. Στις 27 Απριλίου οι Έλληνες τοποθετήθηκαν σε μια φυσικά ισχυρή θέση, ανατολικά της στρατιωτικής οδού που διέσχιζε το πέρασμα στη περιοχή του Χανόπουλου, που όμως ήταν προσπελάσιμη  από τα πυρά των Τούρκων από την κατάφυτη κορυφογραμμή του βουνού στο τέλος της σχισμής της κοιλάδας. Το κλειδί της ελληνικής θέσης ήταν ένας επίπεδος λόφος, ο οποίος σχημάτιζε κατά κάποιο τρόπο ένα  φυσικό οχυρό ενάντια σε τουρκική επίθεση που το να το καταλάβουν  ήταν πολύ προς το συμφέρον των  Ελλήνων…..”  (Πηγή : THE GREKO – TURKISH WAR from official sources by a German Staff Officer translated by Frederica Bolton, London, 1898)

Στη φωτογραφία χάρτες με σχεδιαγράμματα της περιοχής για τις θέσεις των στρατευμάτων και του οδικού δικτύου, όπως δημοσιεύτηκαν στο φύλλο της εφημερίδας THE ILLUSTRATED LONDON NEWS στις 24 Απριλίου 1897.

…και η αντίστοιχη σελίδα από την εφημερίδα THE ILLUSTRATED LONDON NEWS στις 24 Απριλίου 1897.

Δημοσιεύθηκε στην Ο Ελληνοτουρκικός πόλεμος του 1897. Αποθηκεύστε τον μόνιμο σύνδεσμο.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *