“Στον κώδικα 59 της Μονής του Δουσίκου των Τρικάλων, ο οποίος αποτελεί το «βρέβειόν» της, ο μοναχός Χατζη-Γεράσιμος συγκέντρωσε πολλά έγγραφα της μονής του, κυρίως όσα σχετίζονταν με τα περιουσιακά στοιχεία της. Στις περίπου 2.000 σελίδες του, ο ερευνητής μπορεί να δει το εύρος της δουσικιώτικης περιουσίας και να αντλήσει πληροφορίες χρήσιμες για την τοπική ιστορία, ιδιαιτέρως για τους ορεινούς οικισμούς για τους οποίους οι πηγές είναι σπάνιες ή και ανύπαρκτες.
Στις σελίδες 487 και 488 του εν λόγω κώδικα2, είναι καταχωρισμένες δύο υποσχετικές ομολογίες του συνόλου των οικογενειαρχών του οικισμού Θεοδώριανα της Άρτας των ετών 1793 και 1797. Ο λόγος συντάξεώς τους αναφέρεται στο τέλος τους: «να τον εχωμεν εις την πάσαν ανάγκην μας». Πρόκειται για τον άγιο Βησσαρίωνα, τον ιδρυτή της Μονής του Δουσίκου, συγκεκριμένα για την κάρα των λειψάνων του, η οποία θεωρούνταν, από τους πιστούς, προστάτης κατά της πανώλης. Για να έχουν, λοιπόν, την κάρα του αγίου, σε κάθε ανάγκη τους, υπόσχονταν να δίδουν κάθε καλοκαίρι, μετά το αλώνισμα από ένα πινάκι σιτάρι η κάθε οικογένεια του οικισμού.
Οι δυο αυτές ομολογίες έχουν μεγάλη αξία, καθώς πρόκειται για μοναδικά πληθυσμιακά δεδομένα του τέλους του ΙΗ’ αιώνα για τον οικισμό των Θεοδώριανων και ίσως και ολόκληρη την περιοχή των Τζουμέρκων.
Το έτος 1793, οι οικογενειάρχες των Θεοδώριανων ανέρχονταν σε 66 και το 1797 σε 72. Αν υπολογίσουμε τα μέλη της κάθε οικογένειας σε πέντε, κατά μέσο όρο, προκύπτει ότι ο πληθυσμός του οικισμού στα τέλη του ΙΗ’ αι., ανέρχονταν σε 330 – 360 άτομα. Από την μελέτη των ονομάτων των οικογενειαρχών διαπιστώνουμε ότι 10 απ’ αυτούς του 1793 εξέλειπαν το 1797, ενώ 15 του 1797 δεν υπήρχαν το 1793. Και στις δύο ομολογίες αναφέρονται 56 οικογενειάρχες.
Τα επώνυμα στην πλειοψηφία τους είναι πατρώνυμα (25). Ακολουθούν τα παρωνύμια (12), τα επαγγελματικά (3), τα πατριδώνυμα (2), αυτά από αξιώματα (1), τα μητρωνυμικά (1) και τα αντρωνυμικά (1)”. (Πηγή: Έρευνα του πολύ αξιόλογου ερευνητή και εκδότη του Θεσσαλικού Ημερολογίου, Κων/νου Σπανού, “Ηπειρωτικό Ημερολόγιο”,2000-2001)
Στις φωτογραφίες τα ονόματα των οικογενειών και οι κώδικες (σελ. 487 & 488) με τις ομολογίες των Θεοδωριανιτών.
