“….Το 1948 κατασκεύασα τον πρώτο ραδιοφωνικό σταθμό της Άρτας. Ήταν ένας μικρός χειροποίητος ραδιοφωνικός σταθμός με μικρή εμβέλεια. Το ερέθισμα προέκυψε από το ότι η περιοχή της Άρτας ήταν απομονωμένη ακόμη και από τις μεταδόσεις τιυ Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας (ΕΙΡ) στα μεσαία. Βραχέα ήταν σπάνιο να πιάσουμε. Προσπαθούσαμε λοιπόν να επικοινωνήσουμε ακούγοντας ποδόσφαιρο, μουσική και τα νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο μόνο μέσω Λονδίνου. Ακούγαμε BBC.
Αποφάσισα λοιπόν και έκανα τον χειροποίητο μικρό πομπό στα μεσαία, χωρίς άδεια, χωρίς τίποτα. Η εγκατάσταση ήταν στο σπίτι μου στην Άρτα, στην οδό Μακρυγιάννη, στα εβραίικα, στου Σαμπά.
Βάζαμε μουσική και προσπαθούσαμε, με έναν καλό δέκτη που είχαμε, να κάνουμε και αναμετάδοση του ΕΙΡ, κυρίως αναμεταδίδαμε τις ειδήσεις. Η αστυνομία όμως μας ανακάλυψε. Μας σταμάτησαν καταρχήν για λίγο, αλλά μετά πάλι έκανα εκπομπή. Αφού διαπίστωσαν ότι δεν ενοχλούσα πολιτικά και κοινωνικά, με άφησαν να δουλεύω με την ανοχή τους. Άλλωστε δεν υπήρχε χαρτί απαγόρευσης από το ΕΙΡ.
Αυτός ο σταθμός δούλεψε περίπου δύο χρόνια από το 1948 έως το 1950. Είχε μια λυχνία τύπου 808. Στα Γιάννενα υπήρχε στα βραχέα μόνο ο στρατιωτικός ραδιοφωνικός σταθμός. Το 1950 έκλεισα το σταθμό γιατί το νεανικό κέφι είχε σχεδόν περάσει…. (Μαρτυρία του Γ.Κ. Ζέρβα, τεχνικού υπαλλήλου της ΕΡΤ και μοντέρ κινηματογραφικών ταινιών, ΠΡΟΤΑΣΗ, τχ. 4, 1998)
Στη φωτογραφία “Διαφήμιση της αντιπροσωπείας Ραδιοφώνων του Σαμπίνου Σ. Ιωχανά το 1940 στην Άρτα” (Φωτο από Λεύκωμα ΑΡΤΑ 1881-1941, Αθήνα, 2010)