“Ο πρωτομάστορας πώφκιανε τ’ν εκκλησιά τ’ς Παναηγία’ ς το Παληοχώρι είχε χτίσει προστήτερα τ’ Βλαχιόρινα πούνε αντίκρυα απ’ τ’ν Άρτα ‘ς του Τούρκικου, κ’ ήταν πολύ καλή εκκλησιά. Αλλά ο κάλφας τ’ καταπιάστηκε κι’ έφκιασε την Παρ’γιορήτσα ‘ς τ’ν Άρτα πούταν καλύτερη απ’ τ’ Βλαχιόρ’να και τώβγαλαν και τραγούδι πώλεγε “Να βγη η κυρά Βλαχιόρινα να ιδή την Παργιορύτσσα” πού ήταν πολύ ομορφότερη και καλύτερη. Ο πρωτομάστορας τότες έχτιζε ‘σ την Παναγιά ς’ το Παληοχώρι και σαν άκουσε το τραγούδι τούρθε μεγάλο χάλι, γιατί να τον περάση ‘στην τέχνη ο κάλφας του – κι απ’ τη μεγάλη του τη λύπη εκεί που δούλευε τούρθε σκοτούρα κι έπισε κάτου απ’ τη σκεπή της εκκλησίας και σκοτώθηκε. Οι σύντροφοί του τον έθαψαν μέσα σ’ την εκκλησιά. Αλλά το αίμα του σαν σκοτωμένος πούταν, βογγάει κάθε βράδυ και τάκουε όποιος πέρναε απ΄εκεί ως τα τώρα – τώρα που έζ’γαν οι πατεράδες μας. Ύστερα από πολύν καιρό ξέχωσαν τα κόκκαλά του κι έκαμαν αγιασμούς και από τότε έπαψε ο βόγγος και τλωρα δεν ακούγιτι τίποτε.” (Από άρθρο του Αν. Κ. Ορλάνδου, ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ, τχ. Α’ και Β’, 1927)
Στην φωτογραφία μέρος της τοιχογραφίας του ναού που απεικονίζει τον Ιωάννη Τσιμισκή, αδελφό του κτήτορος του ναού Θεόδωρου, και τη σύζυγο αυτού Άννα. (Φωτογραφία του Αναστάσιου Ορλάνδου από το παραπάνω άρθρο στα ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ)
