“………Απ’ εδώ πήραμε άλογα για την πόλη της Άρτας, πέντε περίπου μίλια μακριά, από έναν δρόμο που μας οδηγούσε πότε – πότε κοντά στο ποτάμι, που φαινόταν διακεκομμένο από μικρά νησάκια. Διασχίσαμε πολλά παραποτάμια ρέματα, που χρησιμεύουν για να γυρίζουν νερόμυλους, με το νερό να προτιμάται για αυτόν τον σκοπό από τον άνεμο. Εκτός από τις περιοχές που βρίσκονταν κοντά σε χωριά, είδαμε ελάχιστη καλλιέργεια, και το μεγαλύτερο μέρος των απέραντων πεδιάδων της Άρτας φαίνεται αφιερωμένο σε βοσκότοπους. Μεγάλα κοπάδια προβάτων και βοοειδών μπορεί να συναντήσει κάποιος πολύ συχνά, ανάμεσα στα οποία υπάρχουν επίσης και βουβάλια, τα οποία τρώγονται, καθώς και ταύρους. Την τελευταία μισή ώρα πριν φτάσουμε στην Άρτα, ο δρόμος μας βρισκόταν πάνω από μια πανέμορφη περιοχή, μέσα από μια απολαυστική λεωφόρο με άγριους θάμνους, ανάμεσα στους οποίους κυριαρχούσαν η μυρτιά και το γιασεμί, των οποίων το αρωματικό άρωμα έκανε ακόμα πιο μαγευτική την ήρεμη φρεσκάδα της καλοκαιρινής βραδιάς…..” (Πηγή :Observations on the Gulf of Arta, Made in 1830, Author(s): James Wolfe, Source: The Journal of the Royal Geographical Society of London , 1833, Vol. 3 (1833), pp. 77-94 Published by: Wiley on behalf of The Royal Geographical Society (with the Institute of British Geographers)
Στη φωτογραφία “Πανοραμική άποψη της ακτής του Αμβρακικού κοντά στον Άραχθο ποταμό στα μέσα της δεκαετίας του 1950 σε φωτογραφία του Ολλανδού φωτογράφου Cas Oorthuys από το πέρασμά του από την Άρτα”. (Πηγή : https://www.nederlandsfotomuseum.nl/)